James Bradley İngiliz astronom Ülke: Büyük Britanya

İçindekiler:

• Erken Hayatı ve Eğitimi
• Astronomik Gözlemler
• Akademik Kariyer
• Bilimsel Katkılar
• Yıldız Kataloğu
• Gezegen Ölçümleri
• Kraliyet Emekliliği ve Mirası

Erken Hayatı ve Eğitimi

James Bradley, 3 Mart 1693 tarihinde İngiltere’nin Gloucestershire bölgesindeki Sherborne’da doğdu. Çocukken matematik ve gökbilimine büyük ilgi gösterdi. 1714 yılında Balliol Koleji’nden mezun oldu.

Astronomik Gözlemler

Ünlü gökbilimci John Pound’un rehberliğinde Bradley, astronomik gözlemler yapmaya başladı. 1718’de Londra Kraliyet Cemiyeti Yardımcısı seçildi. 1729’da yıldız γ Draconis’i gözlemlediğinde, sadece Dünya’nın yörüngesel hareketi ve ışığın sonlu hızıyla açıklanabilecek bir yıllık bir kayma keşfetti. Bu keşif, ışığın sapması olarak bilinir ve Kopernik’in güneş merkezli teorisinin gözleme dayalı ilk doğrulamasıdır.

Akademik Kariyer

1721’de Bradley, Oxford Üniversitesi’nde Astronomi Profesörü olarak atandı. 1729-1760 yılları arasında Radcliffe Gözlemcisi olarak görev yaptı. 1742’de Edmond Halley’nin yerine geçerek üçüncü Kraliyet Astronomu oldu.

Bilimsel Katkılar

Bradley’nin araştırmaları gözlemsel gökbilime odaklandı. Yıldızların gözlemleri, Dünya ekseninin salınımının 1748’de keşfedilmesine neden oldu. Bu fenomen, Ay ve Güneş’in Dünya’nın ekvatoryal şişkinliği üzerindeki çekim etkisinden kaynaklanır.

Yıldız Kataloğu

1750-1762 yılları arasında Bradley, 60.000 yıldızdan oluşan geniş bir kataloğun derlenmesini denetledi. Bu veriler daha sonra Friedrich Bessel tarafından 1818’de çığır açan bir yıldız kataloğu oluşturmak için kullanıldı.

Gezegen Ölçümleri

Bradley, Venüs, Mars, Jüpiter ve Satürn’ün çaplarını hassas ölçümler yapmıştır. Ayrıca Mars’ın gözlemleri aracılığıyla güneş paralaks değerini geliştirmiş ve kuyruklu yıldızlar üzerine kapsamlı araştırmalar yapmıştır.

Kraliyet Emekliliği ve Mirası

1752’de Bradley’ye kraliyet emekli maaşı verildi. 1761’de Gloucestershire’daki Chalford’a emekli oldu ve 13 Temmuz 1762’de burada vefat etti. Bradley’nin ışığın sapması ve Dünya’nın ekseninin salınımı gibi keşifleri, gökbilimi devrimleştirmiş ve onu zamanının en etkili bilim insanlarından biri olarak tanımlamıştır.