İlk Yıllar ve Zorluklar
1905 yılında yaşanan acı olayların ardından babasını kaybeden Yusif, ailenin geçimini sağlama sorumluluğunu omuzlarına aldı. Saray tarafından desteklenen ve propagandası yürütülen Ermeni Dashnakların kışkırtmasıyla başlayan Ermeni-Azerbaycanlı katliamı büyük bir travma yaratmıştı. Hastalıktan sonra babasının mal varlığını satan Yusif, kendini destekleyecek bir iş bulma mücadelesine girdi.
Orta Yıllar ve Miras
Yusif, Ukrayna’nın başkenti Kiev’deki Aziz Vladimir İmparatorluk Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ne girdi. Bu dönemlerde “Azerbaycan Müslüman Kadınlarının Gerçek Durumu,” “Kanlı Gözyaşları,” ve “Anne ve Annecilik” gibi önemli eserler verdi. Daha sonra, Saratov’da bir mahkemede yargıç olarak çalıştı ve devamında Ukrayna’nın bağımsızlığının ilanıyla Azerbaycan Demokratik Cumhuriyeti’nin Ukrayna temsilcisi oldu.
Son Yıllar ve Mirası
Sovyet yönetiminin Azerbaycan’a hakim olmasının ardından Yusif Vezir, faaliyetlerini durdurdu. Paris’e taşınan ve ağabeyi ile çalışmaya başlayan Yusif, yazılarına “Doğu Mektupları” adlı köşesinde devam etti. Dönüşünden sonra, Bakü’deki yayınevlerinde ve devlet planlama komitesinde çalıştı, ayrıca öğretmenlik yaptı. Tüm bu zorluklara rağmen edebi çalışmalarına devam eden Yusif Vezir, 1943’te Gorki bölgesindeki bir çalışma kampında hayatını kaybetti.
