Gennady Malkin
Aforizma Yazarı
Ülke: 
İsrail
Gennady Malkin’in Hayatı
Gennady Malkin, bir aforizma yazarı olup “Altın Seri” adlı üç ciltlik serinin yanı sıra birçok aforizma koleksiyonunun yazarıdır. “Altın Buzağı”, “Mola” gibi ödüllerin sahibidir. Anıları “Askeri Sanatın Sırrı” ve aforizmalarının yer aldığı “Dışlanmışların Safında Bulun” isimli eserleri “IZH” dergisinin 29. sayısında yayımlanmıştır.
Çocukluk ve Gençlik
Gennady Malkin’e göre çocukluk döneminde dünya uyumlu ve basittir. Tuzlu ekmek yemek doyurucu bir öğündür, “fırıncı”nın dersi büyük bir öneme sahiptir. Öğretmenlerini saygıyla anar ve onların bilgiyi sadece yeteneğin ağır sonuçlarına karşı bir aşı olarak aktardıklarını düşünür. Sadece ebeveynleri, değerli ve iyi işlerin yaratıcıları, ona daha yakındır. Siyah ekmek dilimi, komşunun ineğinden sıcak süt ve gri, yumuşak bir kedinin mırıltılarının duyulduğu soba yanında bir yatak, onun çocukluğunun basit keyifleridir.
Gençlik, yukarı düşen bir şekilde aşkın ilk tadını getirir. Şiir, aşka düşme deneyimini engeller. Gençlik geri dönmeyi vaat ederken ayakları üzerinde güçlendirir. Şiir, ironi onu kinizmden korur. Cehaletin iyimserliği solarken yetişkin yaşam başlar.
Yetişkin Yaşam
Bu, gazete başlıklarında düşünmeyi öğreten bir partiye katılmaktan uzak bir durumla ilgilidir ve adaletin ancak payları olanlar için geçerli olduğunu bilen bir durumla da… Herkes başarı, zenginlik ve potansiyellerini gerçekleştirme peşindedir. Belki bazılarının vicdanı gece rahatsız etmiştir, günlük endişeler ve uyanıklıktan uzaklaştırmamıştır. Ancak vicdanın lekeleri her zaman solmuş manşetler gibi görünür.
Tıp fakültesinden mezun olduktan sonra Malkin, Gzhatsk şehrinde çalışmaya gitti ve Gagarin ailesinin evine yakın küçük bir oda kiraladı. Kadim şehir bir kahramanı uzaya fırlattı, yerel halk ise çamurlarda, yiyeceksiz, süt veya ekmeksiz kaldı ve serapların çöllere dönüştüğüne tanık oldu. Bu umutsuzca buruşuk durumun bilinci Malkin’le sonsuza dek kaldı. Yıllar doğum günleriyle, hatalarla geçti…
Ne yazık ki, yetişkinler hiçbir zaman yetişkin olma şansına sahip olamazlar. En iyi yıllar sadece en kötülerine dayanmayı sağlar ve teselliyi, hatasız yaşayanların sadece başkasının kompozisyonunu kopyaladığını kendine hatırlatır. Idealistler hayatı minimuma indirir, bu da insana düşünceyi düşünmeye ve bir romanın gelişmemiş bir aforizma olduğunu anlamaya yönlendirir.
Malkin kendisi için, arkadaşları için yazıyor, büyük kuruluşlar için değil. Hayatta en önemli olan sadece yaşadığın, değerlendirdiğin veya kabul ettiğin şeydir. İnsanlık için öneriler yoktur. Gerçekleşmeyen hayatlar, sauna yolunda yürüyen askerler gibidir. Hayatı gerçekten bilenlerin paylaşacak pek bir şeyleri olmaz.
