Armand Guillaumin Fransız Ressam Doğum Tarihi: 16.02.1841 Ülke: Fransa

İçindekiler:

1. Armand Guillaumin: Son İzlenimci
2. İzlenimcilik’e Geçiş
3. Demiryolu İşinden Ayrılma ve Mücadeleler
4. İzlenimci Sergiler ve Tanınma
5. Varoş ve Endüstri Manzaraları
6. Noktacılığın Etkisi ve Seyahat
7. Mirası: Son İzlenimci

Armand Guillaumin: Son İzlenimci

Armand Guillaumin, 16 Şubat 1841’de Paris’te doğdu. 1856’da, 16 yaşındayken Paris’e geri döndü ve sanat derslerine heykeltıraş Cailouet’nin yanında başladı.

İzlenimcilik’e Geçiş

1860 yılında Paris-Orléans demiryolu şirketinde çalışmaya başlayan Guillaumin, aynı zamanda sanatsal ilgi ve kabiliyetini sürdürdü. 1863’te, İsviçre Akademisi’nde tanıştığı Francisco Oller, Camille Pissarro ve Paul Cézanne ile çalıştı.

Demiryolu İşinden Ayrılma ve Mücadeleler

1868’de Guillaumin, resme tamamen yönelmek için demiryolu şirketinden istifa etti. Ancak maddi zorluklarla karşılaştı ve geçimini perde boyayarak sağlamak zorunda kaldı. 1872’de demiryolu hizmetine geri dönmek zorunda kaldı, ancak resme devam etti.

İzlenimci Sergiler ve Tanınma

Guillaumin, İzlenimci sergilere neredeyse tamamında (1876’daki ikinci hariç) katıldı. 1874’teki ilk İzlenimci sergisinde üç manzara tablosu sergiledi. Bu sergi, Guillaumin’in yeteneğinin tam anlamıyla İzlenimci hareket içinde takdir edildiği an olarak kabul edildi.

Varoş ve Endüstri Manzaraları

Paris’te çalışırken, Guillaumin genellikle çevresindeki bölgeleri, varoşları ve Seine, Oise ve Essonne nehirleri boyunca manzaraları resmetti. Bu dönemden önemli eserler arasında “Parc d’Issy-les-Moulineaux” (1877), “Pont de Charenton” (1878) ve “Île Saint-Louis Manzarası” (yak. 1881) yer almaktadır.

Noktacılığın Etkisi ve Seyahat

1883’te Paul Signac ile tanıştıktan sonra Guillaumin, noktacılık tekniği ile denemelere başladı. 1891’de, idari işinden ayrılmak ve yeni konular aramak için 100.000 frank kazandı. Saint-Palais, Crozon, Auvergne ve diğer bölgeleri ziyaret ederek canlı renkleri yakalayan manzara resimleri yaptı.

Mirası: Son İzlenimci

Son yıllarında, Guillaumin sadece resme odaklandı. Maddi bağımsızlığı ona özgürce deney yapma imkanı verdi, ancak eserleri Monet ve Pissarro gibi İzlenimci meslektaşlarının genişlik ve şiirsel inceliklerine sahip değildi. Guillaumin, Haziran 1927’de, büyük İzlenimcilerin sonuncusu olarak hayata veda etti. Othon Friesz gibi sanatçılar aracılığıyla Fovizm’in gelişimine önemli bir etki yaptı.