Borden Boun Amerikalı filozof ve metodolojik tanrıbilimci, kişiselcilik akımının kurucusu. Ülke: ABD

İçindekiler:

1. Borden Bowne’nin Biyografisi
2. Eğitim ve Kariyeri
3. Felsefeye Katkıları

Borden Bowne’nin Biyografisi

Borden Parker Bowne, Amerikalı bir filozof ve Metodist tanrıbilimci olup kişiselcilik akımının kurucusu olarak bilinir. 1847 yılında New Jersey’e yakın Leonardville’de doğmuştur. Babası Joseph Bowne bir çiftçi, Metodist vaiz ve köleliğe karşıtıydı. Annesi ise Kuağer kökenli ve yine köleliğe karşı aktifti. Borden altı çocuktan biriydi ve ailesi yüksek ahlaki değerleriyle tüm insanların onurunu savunurdu.

Eğitim ve Kariyeri

Borden Bowne, 1867-1871 yılları arasında New York Üniversitesi’nde lisans eğitimi gördü. Bu süreçte bir sertifika aldı ve Metodist Kilisesi’nde hizmete başladı. 1872’de diyakoz olarak atanıp Long Island’daki bir pariste göreve başladı. 1873-1874 yıllarında Paris, Halle ve Göttingen dahil olmak üzere Avrupa’daki üniversitelerde eğitimine devam etti. Felsefe alanında Lotze’nin düşünceleri Bowne’un dünya görüşünde büyük etki yaptı.

1874-1876 yılları arasında New York’ta gazetecilik yaptıktan sonra 1876’da New York Üniversitesi’nde yüksek lisans tezini savundu. Ardından Boston Üniversitesi’nde profesör olarak kariyerine başladı ve ölümüne kadar burada çalıştı. Bowne, felsefe fakültesinin dekanı olarak görev yaptı ve 1888’de üniversitenin yüksek lisans programının ilk direktörü oldu. 1891 yılında felsefe alanında doktora alan ilk Afrika kökenli Amerikalı olan John Wesley Edward Bowen’ın tez savunmasını yönetti.

Felsefeye Katkıları

Borden Parker Bowne’un öğretileri, Kantçı felsefenin betimsel bir versiyonu olarak tanımlanabilir ve didaktik, formalist ve mantıksal versiyonlardan ayrılır. Lotze’nin geleneğini takip etmesine rağmen, Bowne bilgilerimizin deneysel köklerine daha fazla vurgu yapmıştır. Mantıksalın temel görevinin düşünceleri düzenlemek olduğunu düşünmüş ve hakikat arama sürecini anlamak için nesnenin kökenini ve yapısını detaylı bir şekilde incelemeye dayalı fenomenolojik bir metodoloji benimsemiştir. Bowne’un metafiziğindeki ana ilke kişilik kavramı olmuştur.

Bowne, kişiselcilik akımını ele almış ve felsefi yapılarının merkezinde kişiliği kullanmıştır. Gerekli olan herhangi bir felsefi doktrinin insan görüşlerini ve değerlerini yansıttığı gerçeği karşısında kişilik, nesnelliğin merkezi bir unsuru ve dolayısıyla tüm felsefi yapıların temeli haline gelir. Bowne dönemindeki “kişisel olmayan” felsefeleri eleştirmiştir. Kişiliksiz gerçeklikleri reddetmiş ve kişiliklerin deneyimimizin temelini oluşturduğuna inanmıştır.