Edith Louisa Sitwell İngiliz şair ve edebiyat eleştirmeni Ülke: Büyük Britanya

İçindekiler:

1. Edith Louise Sitwell’in Biyografisi
2. Erken Kariyer ve Kişisel Hayatı
3. Sonraki Yıllar ve Başarıları
4. Son Yıllar ve Mirası

Edith Louise Sitwell’in Biyografisi

Edith Louise Sitwell, 7 Eylül 1887’de Kuzey Yorkshire, Scarborough’da doğdu. Sir George Sitwell, 4. Baronet of Renishaw Hall ve aynı zamanda ünlü bir peyzaj tasarımcısı olan babasının tek kızıydı. Annesi Lady Ida Emily Augusta Sitwell ise Londesborough Kontu’nun kızıydı. Edith’in küçük olan iki erkek kardeşi de tanınmış yazarlar oldu. Edith, ebeveynleriyle karmaşık bir ilişkiye sahipti; özellikle babasının onu demir bir korseyle sarmayı tercih etmesinden dolayı. Otobiyografisinde, ebeveynlerinin onun her zaman yabancısı olduğunu yazmıştı.

Erken Kariyer ve Kişisel Hayatı

1914’te, 25 yaşındayken Edith, Londra’nın Bayswater bölgesinde küçük ve eski bir daireye taşındı ve bu daireyi bir dadısı olan Helen Rootham ile paylaştı. Hayatı boyunca evlenmedi ancak Rus sanatçı Pavel Tchelitchew’e derin bir bağlılık duydu; Pavel, bir eşcinseldi. Edith, daima Londra’nın şiir çevresine açık olan evinde konuksever ve nazik bir şekilde ağırlama yaptı. 1913’ten beri kendi şiirlerini yayımlayan Edith, bazı eserleri müziğe uyarlanmıştı. Dramatik tavırları ve brokar, kadife elbiseleri, altın türbanları ve çeşitli aksesuarları içeren egzotik kıyafetleriyle tanınıyordu. Bazıları onu bir pozör olarak nitelendirse de, eserleri sağlam teknik, beceri ve titiz detaylara olan dikkatleriyle oldukça saygı gördü.

Sonraki Yıllar ve Başarıları

II. Dünya Savaşı sırasında Sitwell, Fransa’dan dönüp Renishaw’da kardeşi Osbert ve sevgilisi David Horner’la birlikte yaşadı. Elektriğin olmaması nedeniyle petrolden ışık alan, askerdeki arkadaşları için örme yapıp, savaş zamanı şiirleri yazdı. “Street Songs” (1942), “The Song of the Cold” (1945) ve “The Shadow of Cain” (1947) gibi savaş zamanı şiirleri okuyucuların ilgisini tekrar kazandırdı. Londra Blitz’i hakkındaki “Still Falls the Rain” adlı şiiri Benjamin Britten tarafından müziğe uyarlanarak “Canticle III: Still Falls the Rain” yapıldı. Babası 1943’te İsviçre’de vefat edince ona kısıtlı bir miras kaldı.

Son Yıllar ve Mirası

1948’de, Tchelitchew’le savaş öncesi dönemden beri görüşmediği için yeniden bir araya gelen Edith, bu buluşmadan mutlu olmadı. Aynı yıl kardeşleriyle birlikte Amerika Birleşik Devletleri’ne seyahat etti ve burada şiirlerini okudu. 1954 yılında Britanya İmparatorluğu Şövalyesi Komutanı (DBE) unvanını aldı ve 1955 yılı Ağustos’unda Katolikliği kabul etti; yazar Evelyn Waugh’a vaftiz babalığı yapması için rica etti. Edith, Kraliçe I. Elizabeth hakkında iki kitap yazdı: “Fanfare for Elizabeth” (1946) ve “The Queens and the Hive” (1962). “Ruha şiir, paraya da düzyazı yazdığını” iddia etmesine rağmen, her iki kitabı da, 1933 yapımı “English Eccentrics” ve 1936 yapımı “Victoria of England” kitapları gibi, büyük başarı kazandı. Marfan sendromuyla mücadele eden Edith Sitwell, 1957 civarında tekerlekli sandalye kullanmaya başladı. Edith Sitwell, 9 Aralık 1964’te Londra’daki St Thomas Hastanesi’nde beyin kanamasından vefat etti ve arşivleri Teksas Üniversitesi’nde saklanmaktadır.