 |
Eugene Marin LabicheFransız oyun yazarı, romancı, Saman Şapka eserinin yazarı.
Doğum Tarihi: 05.05.1815
Ülke:  |
İçindekiler:
Eugène Labiche’nin Biyografisi
Eugène Marin Labiche, Fransız oyun yazarı, romancı ve yazardır. 5 Mayıs 1815’te burjuva bir ailede doğmuştur. Labiche hukuk okudu ve 20 yaşında edebi kariyerine başladı. İlk öyküsünü “Les plus belles sont les plus fausses” dergisinde yayınladı ancak diğer öyküleri geniş bir ilgi görmemiştir.
Labiche daha sonra “Revue des théâtres” dergisinde drama eleştirisi yapmaya başladı ve 1838’de kendi yazdığı iki oyunu sahneledi. Tiyatroda “L’Avocat Loubet” adlı oyununu sergiledi ve vaudevili “Monsieur de Coyllin ou l’homme infiniment poli”yi Marc Michel ile birlikte yazdı ve bu oyun Palais-Royal Tiyatrosu’nda büyük bir başarı elde etti. Oyuncu Grassot, Labiche’nin vaudevilleri sayesinde ünlü bir komedyen haline geldi ve Parislilerin favorisi haline geldi.
Oyun Yazarı ve Vaudevillist Olarak Başarısı
Labiche’nin çıkışı, Ağustos 1851’de sahnelenen tek perdelik farsı “Un Chapeau de paille d’Italie” (İtalyan Saman Şapkası) ile geldi. Bu vaudeville hızla dünya çapında bir başyapıt haline geldi ve Fransız sahnesinin 20. yüzyılın başlarına kadar vazgeçilmezi oldu. Labiche, seyircileri birbirine karışık ve eğlenceli bir durumla sahnede büyüler; biri bir şey aramaya çıkar ve olaylar perdenin sonuna geldiğinde, perde inmeden beş dakika önce, çözüm gerçekleşir.
Labiche, birçok başarılı komedi ve vaudeville yazmaya devam etti, genellikle aynı “qui-pro-quo” planını takip ederek ve komik gözlemler ve sağduyu barındırarak. Labiche bir keresinde eserlerindeki baş karakterleri seçerken sırrını şöyle açıkladı: “Tüm konular arasından adaylıklarını öne sürenler arasından ben burjuvaziyi seçtim. Erdeminde ve kötülüğünde esasen sıradan olan bu karakterler, bir kahraman ile bir alçak, bir aziz ile bir çapkın arasındadır.”
Son Yılları ve Mirası
1877’de Labiche tiyatrodan emekli oldu ve kırsal Sologne bölgesindeki kendi malikanesine çekildi. Orada, tüm enerjisini tarımsal işlere ve arazi ıslahına harcadı. Uzun zamandır arkadaşı Emile Augier onu ziyaret etti ve eserlerinin toplu ve gözden geçirilmiş baskılarını yayınlamasını şiddetle önerdi. Başlangıçta Labiche çok hevesli değildi ancak sonunda 1878 ve 1879 yıllarında eserlerinden oluşan 10 ciltlik bir koleksiyonun yayınlanmasına izin verdi. Koleksiyon olumlu karşılandı ve birçok insan Labiche’nin başarısının sadece oyunlarındaki oyunculardan değil, kendi mizah yeteneği ve ustalıkla şekillendirdiği karakterlerden kaynaklandığını fark etti.
Eserlerinin yeniden değerlendirilmesinin bir sonucu olarak, Labiche 1880’de Fransız Akademisi üyesi seçildi. 23 Ocak 1888’de Paris’te öldü ve Montmartre Mezarlığı’na gömüldü. Hayranlarından birçoğu Labiche’yi Molière ile eşdeğerde kabul ettiler. Oyunları, diğer Fransız fars örneklerinden daha karmaşık ve daha az kaba idi. Aşk teması eserlerinde neredeyse yoktu ve evliliği alaylı bir şekilde eleştirdi. Labiche hiçbir oyununda kadın psikolojisinin derinliklerine inmedi ve kadınları asil olmayan kızlar veya aptal kızlar olarak resmetti.