Georg Wilhelm Friedrich Hegel Kimdir?
Georg Wilhelm Friedrich Hegel (1770-1831), Alman filozof ve kendi döneminin en etkili düşünürlerinden biridir. Zengin bir ailenin çocuğu olarak doğan Hegel, yüksek rütbeli yetkililerin ailesinde büyümüş ve ayrıcalıklı bir ortamda yetişmiştir. Hegel, 1788-1793 yılları arasında Tübingen İlahiyat Semineri’ne katılmış ve felsefe ile teoloji eğitimi almıştır. Bu dönemde Fransa’daki devrimci olaylara büyük ilgi duymuş ve Almanya’daki feodalizme karşı çıkmış, bir cumhuriyet yanlısı olarak konuşmuştur.
1808-1816 yılları arasında Hegel, Nürnberg’deki bir lisede müdürlük yapmıştır. Ancak Napolyon’un düşüşü ve muhafazakarlığın yayılmasından sonra görüşleri evrilmiştir. Prusya devletinin rasyonel prensipler üzerine kurulu olduğuna inanmaya başlamıştır. 1818 yılında Hegel, Berlin Üniversitesi’nde ders vermeye davet edilmiş ve hayatının geri kalanını burada geçirmiştir.
Georg Hegel’in Felsefesi
Hegel, objektif idealizme dayalı bir diyalektik teorisi geliştirmesiyle en çok tanınmıştır. Felsefesinin merkezi kavramı, salt düşünce alanında mutlakın (dünya ruhu) faaliyetini karakterize eden gelişme fikri etrafında şekillenmektedir. Bu gelişme, varlık, hiçlik, oluşum, kalite, nicelik, ölçü, öz, görünüş, gerçeklik, kavram, nesne, idea gibi giderek artan seviyelerde ilerler, en sonunda ise mutlak ıdea’ya ulaşır.
Hegel ayrıca, çelişkiyi gelişmenin içsel kaynağı olarak keşfetmiş ve bunu üçlü bir yapıda sunmuştur. O, tarihi, ruhun özbilincine ve özgürlüğe doğru ilerlemesi olarak görmüş ve bu sürecin farklı ulusların ruhu aracılığıyla ardışık olarak gerçekleştiğini düşünmüştür. Hegel, demokratik ideallerin mevcut sosyal düzenle bir uzlaşı içinde, anayasal monarşi çerçevesinde gerçekleşeceğini hayal etmiştir.
Georg Hegel’in Eserleri ve Alıntıları
Hegel’in felsefi ve sosyal fikirleri, 19. ve 20. yüzyılda Avrupa düşüncesinin gelişimine derin etkilerde bulunmuştur. Başlıca eserleri arasında “Ruhun Fenomenolojisi” (1807), “Mantığın Bilimi” (1812-1816), “Felsefi Bilimler Ansiklopedisi” (1817), “Hukuk Felsefesi Unsurları” (1821) ve felsefe tarihi, estetik, din felsefesi ve felsefe tarihi üzerine verdiği dersler (ölümünden sonra yayımlanmış) bulunmaktadır.
Seçilmiş Alıntılar:
– “Konuşma, inanılmaz güçlü bir enstrümandır, ancak onu kullanmak için çok zeki olmak gerekir.”
– “Tüm ahlaki olmayan ilişkiler arasında, çocukların köle gibi görülmesi en ahlaki olmayandır.”
– “Akıl bir kalp olmadan da oluşturulabilir ve bir akıl kalp olmaksızın da var olabilir; akılsız kalp ve kalpsiz akıl vardır.”