İbn Jarir Al-Tabari İslam tarihçisi ve ilahiyatçı Ülke: Irak

İçindekiler:

1. Erken Hayat ve Eğitim
2. Müslüman Tarihçiliğinin Babası
3. Başyapıtı: “Peygamberler ve Krallar Tarihi”
4. Diğer Eserler
5. Uluslararası Yayın

Erken Hayat ve Eğitim

9. yüzyılda Taberistan, İran’da doğan Al-Tabari, İslam tarihçisi ve ilahiyatçısıdır. Pers’te eğitim görmüş ve Arapça yazmıştır.

Müslüman Tarihçiliğinin Babası

Al-Tabari, geniş çapta “Müslüman tarihçiliğinin babası” olarak kabul edilir. En ünlü eseri olan “Tarikh al-rusul wa-l-muluk” (“Peygamberler ve Krallar Tarihi”), dünyanın yaratılışından 9. yüzyıla kadar olan kapsamlı bir tarihtir.

Başyapıtı: “Peygamberler ve Krallar Tarihi”

914 yılında tamamlanan “Peygamberler ve Krallar Tarihi”, Al-Tabari’nin İslam tarihçiliğine en önemli katkısıdır. Tam metin kaybolmuş olsa da, yazarın kısaltılmış bir versiyonu hala mevcuttur. Kısaltmasına rağmen, Al-Tabari’nin tarihi, Avrupa kütüphanelerinde 19. yüzyılın sonlarına kadar tam olarak mevcut değildi.

Diğer Eserler

Tarihi eserlerinin yanı sıra Al-Tabari, Kuran’a dair çığır açıcı bir tefsir yazmıştır. Orijinal yorumları geniş çapta kabul edilmese de, İslam teolojisinde etkili olmaya devam etmektedir. Ayrıca hukuk ve diğer konularda da yazılar kaleme almıştır.

Uluslararası Yayın

19. yüzyılda, Arabist de Goeje uluslararası bir komite kurarak Al-Tabari’nin tarihini yayınlamıştır. Profesör Kozegarten bu görevi üstlenmiş ve 1838-1853 yılları arasında Latin çevirilerle üç cilt yayınlamıştır. Son yıllarda, Amerika Birleşik Devletleri’nde (1980-2000) tarihin 40 ciltlik bir baskısı yapılmıştır.