Iosif Sumbatashvili Gürcü ve Rus tiyatro sanatçısı Doğum Tarihi: 23.10.1915 Ülke: Gürcistan

İçindekiler:

1. Iosif Sumbatashvili’nin Biyografisi
2. Erken Kariyer
3. Gürcistan’daki Çalışmaları
4. Moskova’ya Taşınması
5. Sonraki Kariyeri

Iosif Sumbatashvili’nin Biyografisi

Iosif Georgievich Sumbatashvili (d. 10 Ekim 1915), Gürcü ve Rus tiyatro sanatçısıdır. Tiflis’te (şimdi Tiflis, Gürcistan) doğmuş ve bir inşaat teknik okulunda eğitim almıştır. Daha sonra Tiflis Güzel Sanatlar Akademisi’nin resim fakültesinden mezun olmuştur.

Erken Kariyer

1942 yılında, Sumbatashvili, Paliashvili Opera ve Bale Tiyatrosu’nun baş sanatçısı olmuştur. L. Gotua’nın yönettiği “David the Builder” adlı oyun için V. Tabliashvili tarafından Mardjanishvili Tiyatrosu’na davet edilmiştir. Tasarıları, Rustaveli Tiyatrosu’nun baş sanatçısı S. Virsaladze’den yüksek övgü almıştır.

Gürcistan’daki Çalışmaları

Sumbatashvili, sonraki 12 yıl boyunca Gürcistan’daki çeşitli sahnelerde birçok prodüksiyonun tasarımını yapmıştır. Bunlar arasında V. Tabliashvili’nin yönettiği Z. Paliashvili’nin “Daisi” operası, A. Chkhartishvili’nin yönettiği Euripides’in “Medea” eseri, V. Tabliashvili’nin yönettiği A. Ostrovsky’nin “A Moneyless Person” adlı oyunu vb. bulunmaktadır.

Moskova’ya Taşınması

1958’de Sumbatashvili, Vakhtangov Tiyatrosu’nda A. Arbuzov’un “The Irkutsk Story” adlı oyununun tasarımı için Moskova’ya taşınmıştır. 1962’de, Sovyet Ordusu Merkez Tiyatrosu’nda baş sanatçı olarak atanan Sumbatashvili, bu tiyatronun yönetmeni L. Kheifets ile “The Death of Ivan the Terrible” (1966), A. Çehov’un “Vanya Dayı” (1969), D. Merezhkovsky’nin “Pavel I” (1989), M. Lermontov’un “Maskarade” (1992) gibi prodüksiyonlar için görsel konseptler oluşturmuştur.

Sonraki Kariyeri

Sumbatashvili, Moskova Sanat Tiyatrosu’nda (Çelik İşçileri by G. Bokarev, yönetmen O. Efremov, 1973; V. Şatskov’un Volokolamsk Yolu, yönetmen V. Shilovsky, 1982; Yerel Savaşlar, yönetmen V. Shilovsky, 1985), Maly Tiyatro’da (A. Çehov’un Orman Ruhu, yönetmen B. Morozov, 1990; A. K. Tolstoy’un Çar Boris’i, yönetmen V. Beylis, 1993; Suçlu Anne ya da İkinci Tartuffe, yönetmen P. Bomarche, B. Morozov, 1994; A. Soljenitsin’in Zafer Kutlamaları, yönetmen B. Morozov, 1995; A. Ostrovsky’in Yetenekler ve Hayranlar, yönetmen V. Beylis, 1995 vb.) ve diğer yerlerde üretken bir şekilde çalışmıştır.