 |
Irene Minghini Cattaneoİtalyan opera sanatçısı, mezzo-soprano
Doğum Tarihi: 12.04.1892
Ülke:  |
İçindekiler:
- Irene Minghini-Cattaneo’nun Biyografisi
- Zorluklar ve Kariyer Başlangıcı
- Debut ve Yerel Performanslar
- Uluslararası Tanınma ve Sonraki Kariyer
- Trajik Son ve Miras
Irene Minghini-Cattaneo’nun Biyografisi
Irene Minghini-Cattaneo, 12 Nisan 1892’de Kuzey İtalya’daki Emilia-Romagna bölgesinde bulunan tarihi bir şehir olan Lugo’da doğdu. 14 yaşındayken profesyonel bir klasik şarkıcı olmak istediğini biliyordu. Müzik dersleri almaya Maestro Cicognani’den başladı ve daha sonra 1920’de evlendiği ses eğitmeni ve danışmanı Ettore Cattaneo ile çalışmaya devam etti. Cattaneo, sadece vokal hocası ve danışmanı değil, aynı zamanda Milan’daki “Ricordi” isimli müzik yayıncı şirketinin başıydı.
Zorluklar ve Kariyer Başlangıcı
Irene‘nin olağanüstü yeteneği fark edilmedi ve ünlü İtalyan tenor Giacomo Lauri-Volpi’nin dikkatini çekti. Ancak, olağanüstü yeteneklerine rağmen, Irene hiç uluslararası bir opera kariyerine sahip olamadı. Uzmanlar, bir yandan Minghini-Cattaneo‘nun bağımsız bir kariyerden vazgeçmek zorunda kaldığını belirtirken, diğer yandan onu tanıyanlar Irene’i zor bir mizaçlı şarkıcı olarak tanımladılar.
Debut ve Yerel Performanslar
Milan’da birkaç yıl eğitim aldıktan sonra, Irene Minghini, 1918’de Milan’daki Teatro Carcano’da Madelon rolüyle Umberto Giordano’nun “Andrea Chénier” eserinde opera sahnesine çıktı. Daha sonra, en sevdiği ve en tanınan rolü olan “Aida” da Amneris’i canlandırdı. Bazı kaynaklar, ilk operatik debutunun aslında 1918’de Azucena rolüyle Verdi’nin “Il trovatore” eserinde Savona’da gerçekleştiğini iddia ediyor.
Irene, ardından Zürih Opera Evi, Milan’daki Teatro Dal Verme ve Parma’daki Teatro Regio’da sahne almaya devam etti. Ancak, anında başarı elde etmek konusunda zorluklarla karşılaştı ve çoğu zaman yerel sahnelerde performans sergiledi. 1924’te Genoa’daki Teatro Carlo Felice’de Verdi’nin “Falstaff” eserinde Mistress Quickly olarak olağanüstü bir performans sergiledi. Bir sonraki yıl ise Verona’daki Arena di Verona’da Ponchielli’nin “La Gioconda” eserinde sahne aldı.
Uluslararası Tanınma ve Sonraki Kariyer
Nihayet, Aralık 1926’da, Irene, Bologna’daki Teatro Comunale’de Maestro Antonio Guarnieri yönetiminde Wagner’in “Lohengrin” eserinde Ortrud’u canlandırmasıyla yeteneğine tanındı. Bu performans, aynı tiyatroda iki ay sonra “Aida” ve “Il trovatore” eserlerinde başarılı performanslarla devam etti. 1927’de, Turin’deki Teatro Regio ve Floransa’daki Teatro Comunale’de sahne aldı.
1928 Mart’ında, Minghini-Cattaneo, La Scala’da Milan’da “Il trovatore” eserinde sahne aldı. Ayrıca Londra’daki Covent Garden’da “Aida” ve “Boris Godunov” eserlerinde, ünlü bas Feodor Chaliapin ile birlikte sahneyi paylaştı. Yıllar boyunca, İtalya’nın önde gelen opera evlerinde, ayrıca Fransa, Mısır, İspanya, Almanya, Avusturya ve Yunanistan’da Irene‘nin güçlü ve benzersiz sesi duyuldu. Güney Amerika’da sahne aldığı iddialarına rağmen, aslında hiç ziyaret etmedi.
Trajik Son ve Miras
1941’de Irene Minghini-Cattaneo, şan kariyerinden emekli oldu. Ancak, 24 Mart 1944’te İtilaf hava saldırıları sırasında villa enkazı altında trajik bir şekilde öldü.
Minghini-Cattaneo kariyeri boyunca Amneris, Azucena, Adalgisa, Eboli, Cieca, Dalila, Laura, Elena, “L’Arlesiana”da L’Innocente, “La forza del destino” da Preziosilla, Mascagni’nin “Isabeau” da Giglietta, Madelon, Maddalena, Ulrica, Marina ve Mistress Quickly gibi birçok rolü başarıyla canlandırdı. Eleştirmenler bazen onun İtalyan operasının aşırı özgür yorumunu beğenmediğini belirtse de, Irene Minghini-Cattaneo‘nun mirası, İtalya’nın en yetenekli mezzo-sopranolarından biri olarak yaşamaya devam ediyor.
