 |
Norbert BurgmullerAlman besteci ve piyanist
Doğum Tarihi: 08.02.1810
Ülke:  |
İçindekiler:
Norbert Burgmüller’ün Biyografisi
Alman Besteci ve Piyanist Norbert Burgmüller, müzisyen bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Babası besteci ve orkestra şefi August Franz Burgmüller, ona ilk müzik derslerini verdi. Babasının 1824’teki ölümünden sonra, Norbert Kassel civarındaki kont Franz von Nesselrode-Ereshoven’in himayesine girdi. Kontun maddi desteği ile Burgmüller, Moritz Hauptmann ve Louis Spohr’un rehberliğinde iyi bir müzik eğitimi aldı.
Erken Kariyer ve Zorluklar
1820’lerin sonlarında Burgmüller sık sık piyanist olarak sahne aldı ve 1830’un Ocak ayında kendi Piyano ve Orkestra için Konçertosunu seslendirdi. Bir sonraki yıl, öğretmenlik işi bulmak amacıyla Düsseldorf’a döndü ancak başarılı olamadı. Epilepsi belirtileri göstermeye başladı ve yalnızca en yakın arkadaşlarıyla, şair H.D. Grabe ile sosyalleşmeye başladı.
Tanınma ve Trajik Son
1834’te Mendelssohn ile tanışan Burgmüller, müziğini övdü ve kendi konserlerinde Burgmüller’ün Do minör Senfonisi ve Piyano Konçertosunu seslendirdi. Mendelssohn’un ayrılmasının ardından Burgmüller’ün maddi ve sosyal durumu istikrarsız kaldı ve Paris’e, kardeşinin zaten yaşadığı ve çalıştığı yere taşınma planları yaptı. Ancak bu planlar gerçekleşmedi. 1836’da Aachen’de bir tatildeyken, Burgmüller bir diğer epileptik nöbet sırasında boğularak hayatını kaybetti.
Burgmüller’ün erken ölümü, onu yas tutan Robert Schumann tarafından Neue Zeitschrift für Musik’te bir ölüm ilanı yazılarak belirtildi ve Schubert’in ölümünden bu yana müziğe en büyük kayıp olarak nitelendirildi. Mendelssohn, Burgmüller’in anısına Op. 103 numaralı bir cenaze marşı bestelemiş ve bu eser cenazesinde çalınmıştır.
Mirası
Burgmüller’ün kısa yaratıcı kariyeri, yeteneğinin tam olarak gelişmesine izin vermedi. Bununla birlikte, müziği bireysel bir tarzın gelişimini açıkça göstermektedir. İlk besteleri, Op. 4 ve Op. 7’deki Yaylı Dörtlüler gibi romantik bir ruha sahipti ve Spohr’un etkisini gösteriyordu. Daha sonraki şarkıları ise daha çok klasizme özgü net ifadeyi sergiler. O dönemde nadir görülen F diyez minör tonunda solo konçertolar için yazdığı ilk piyano konçertosu, geniş bir yapı ve orkestrasyonun sıra dışı kullanımını, örneğin geniş bir solo bölümünü çellonun üstlendiği, esasen ikinci bir solist seviyesine çıkardığı şekilde sergiler.
Burgmüller’ün bestelediği iki senfoni içerisinde sadece birincisi tamamlandı, ikincisi ise yarım kaldı ve yazar sadece final bölümünün 58 barını yazmıştı. Schumann, Düsseldorf’taki zamanında bu senfoniyi tamamlamayı planlamış ancak niyetini gerçekleştirememişti.
Burgmüller’ün ölümünden kısa bir süre sonra, besteleri büyük ölçüde unutuldu. Çoğu eseri sadece 19. yüzyılın ikinci yarısında ilk kez yayımlandı ve müziğinin gerçek canlanması, 1986’da, ölümünün 150. yılı anısına başladı.
