Romano Gvardini Alman filozof. Ülke: Almanya

İçindekiler:

1. Romano Guardini: Bir Alman Filozofu ve İlahiyatçı
2. Akademik Kariyer
3. Nazi Zulmü ve Akademik Dönüş
4. Felsefi Etkiler ve Eserler
5. Edebi Mirası
6. “Hristiyan Bilinci: Pascal’a Bir Soruşturma” (1935)
7. “Hölderlin’in Şiirindeki Manzaranın Biçimi ve İçeriği” (1946)

Romano Guardini: Bir Alman Filozofu ve İlahiyatçı

Romano Guardini, İtalyan kökenli bir Alman filozofu ve Katolik ilahiyatçısıdır. İtalya’nın Verona şehrinde doğmuş, 1886’da ailesiyle Almanya’nın Mainz şehrine taşınmıştır. Başlangıçta kimya ve ekonomi okuyan Guardini, daha sonra teolojiye ilgi duymuş ve Fribourg Üniversitesi’nde öğrenim görmüştür. 1910 yılında papaz olarak atanmış ve 1915 yılında Bonn Üniversitesi’nden teoloji doktorası almıştır.

Akademik Kariyer

Guardini’nin Katolik gençlik lideri ve toplumsal yorumcusu olarak etkisi ona tanınırlık kazandırmıştır. 1921’de Bonn Üniversitesi’nde özel ders veren bir öğretim görevlisi ve 1923’te Berlin Üniversitesi’nde dini felsefe profesörü olmuştur.

Nazi Zulmü ve Akademik Dönüş

1939’da Guardini, Naziler tarafından öğretim görevliliğinden uzaklaştırılmış ve profesörlük unvanı elinden alınmıştır. II. Dünya Savaşı’ndan sonra akademik kariyerine devam etmiş, 1946’da Tübingen Üniversitesi’nde ve 1949’dan emekli olana kadar Münih Üniversitesi’nde öğretim yapmıştır.

Felsefi Etkiler ve Eserler

Guardini’nin felsefi bakış açısı fenomenoloji ve hermeneutiğin etkisiyle şekillenmiştir, özellikle Edmund Husserl, Max Scheler ve Wilhelm Dilthey’in eserleri üzerinden. Yazıları genellikle felsefi antropoloji ve kültür felsefesine odaklanmış, Dante, Hölderlin, Dostoyevski ve Rilke’nin eserlerini analiz etmiştir.

Edebi Mirası

Guardini’nin dikkate değer eserleri arasında şunlar yer almaktadır:

• “Liturjinin Ruhu Üzerine” (1917)
• “Karşıtlık: Bir Hayat Felsefesi Denemesi” (1925)
• “Mutlak Paradoksun Kierkegaardvari Fikri” (1929)
• “Dostoyevski’nin Büyük Romanlarındaki Dinî Varlık Üzerine Bir İnceleme” (1932)

“Hristiyan Bilinci: Pascal’a Bir Soruşturma” (1935)

• “Dante’nin ‘İlahi Komedya’sındaki Melek” (1937)
• “Dünya ve Kişi” (1939)
• “Rainer Maria Rilke Eserlerinde Varoluşun Yorumu” (1941)

“Hölderlin’in Şiirindeki Manzaranın Biçimi ve İçeriği” (1946)

• “Özgürlük, Lütuf, Kader” (1948)
• “Modern Dünyanın Sonu” (1950)
• “Güç” (1951)
• “İnsan İçin Endişe” (1962)

Guardini’nin yazıları büyük etki yaratmış ve geniş bir şekilde çevrilmiştir. Ayin, Tanrı ve modern dünyanın sonu konularında kaleme aldığı eserler, Hannah Arendt ve Flannery O’Connor gibi entelektüellerden olumlu eleştiriler almıştır. Guardini, 1952’de Alman Kitap Ticareti Barış Ödülü’ne ve 1962’de Erasmus Ödülü’ne layık görülmüştür. Mirası bugün teologlar, filozoflar ve kültür eleştirmenlerini ilham vermeye devam etmektedir.