Shmuel Yosef Agnon İbranice modern Yahudi edebiyatının önde gelen temsilcisi. Doğum Tarihi: 17.07.1888 Ülke: İsrail

İçindekiler:

1. Shmuel Yosef Agnon: Bir Edebiyat Devi
2. Nobel Ödüllü
3. Başlıca Eserler
4. ‘Ahavat Guenet’ (1919)
5. ‘Meaherata’ (1939)
6. ‘Temol Shilshom’ (1945)
7. ‘Sefer Ha-Ma’asim’ (1941, 1953)
8. Son Yıllar ve Miras

Shmuel Yosef Agnon: Bir Edebiyat Devi

Erken Yaşam ve Eğitim: Shmuel Yosef Agnon, 1888’de Galicia’da doğdu ve geleneksel bir Yahudi eğitimi aldı. Yahudi çalışmalarıyla uğraşırken Avrupa edebiyatını da kendi başına keşfetti, edebi ufku genişletti.

Nobel Ödüllü

Agnon’un edebi başarıları 1966 yılında Nelly Sachs ile Nobel Edebiyat Ödülü’nü paylaştığında zirveye ulaştı. Bu tanınma, onu modern İbranice edebiyatın önde gelen figürü olarak pekiştirdi.

Başlıca Eserler

‘Agunot’ (1908): Agnon’un ilk romanı olan ‘Agunot’, gerçekleşmeyen aşkın temasını ve dindar bir Yahudi kadınına verdiği acıyı keşfeder.

‘Ahavat Guenet’ (1919)

“Ahavat Guenet” ve diğer erken eserler, ‘Hachnasat Kallah’ (1931) ve ‘Sippur Pashut’ (1935) gibi, Agnon’un hayatın acı-tatlı doğasına olan ilgisini yansıtır, hem sevinci hem de acıyı yakalar.

‘Meaherata’ (1939)

“Meaherata”, bir adamın Doğu Avrupa’daki eski şehrine dokunaklı bir ziyaretini tasvir eder. Bir zamanlar geleneksel bir Yahudi merkezi olan kasaba, şimdi kültürel ve sosyal çalkantılarla karşı karşıyadır.

‘Temol Shilshom’ (1945)

“Temol Shilshom”, II. Dünya Savaşı sırasında bir Yahudi ailesinin deneyimlerini izler, yerinden edilmenin karmaşıklıklarını ve zorluklarını yakalar.

‘Sefer Ha-Ma’asim’ (1941, 1953)

Agnon’un ‘Sefer Ha-Ma’asim’ adlı eseri, evsizlik, yalnızlık ve geleneksel değerlerin çöküşü gibi temaları keşfeden 20 hikayeden oluşan bir derlemedir.

Son Yıllar ve Miras

Son yıllarında Agnon, “Ido Ve-Enam” (1950) ve “Shirag” (1971) gibi dikkate değer eserler üretmeye devam etti. “Tamamlanmış Toplu Eserler”i 1953-1962 arasında sekiz cilt halinde yayımlandı ve İbranice edebiyatta kalıcı bir miras bıraktı.