 |
Francois Beroalde Verville16. yüzyılın sonu – 17. yüzyılın başında yaşamış Fransız yazarı.
Doğum Tarihi: 15.04.1556
Ülke:  Fransa |
İçindekiler:
- François Béroalde de Verville (1556-1626): Peçeleri Olan Adam
- Paris’e Dönüş ve Edebi Çalışmalar
- “Le Moyen de Parvenir”: Bir Edebi Başyapıt
- Diğer Eserler
- Doğa Bilimleri: “L’Histoire des vers qui filent la soye” (1600)
- Miras
François Béroalde de Verville (1556-1626): Peçeleri Olan Adam
François Béroalde de Verville, 16. yüzyılın sonunda Fransa’da humanist bir babanın ve Calvinist bir annenin çocuğu olarak doğdu. St. Bartholomew Günü Katliamı’nın ardından İsviçre’ye sığındı ve Basel ve Cenevre’de tıp okudu. Paracelsus’un öğretilerinden etkilenerek alkimya konularına daldı.
Paris’e Dönüş ve Edebi Çalışmalar
Yaklaşık olarak 1583 yılında Paris’e dönen Béroalde, Calvinizmi terk etti. 1589’da Henry III’ün sürgünüyle Tours’a gitti ve hayatının geri kalanını burada geçirdi. 1593 yılında Saint-Gatien Katedrali’nde kano makamına atandı.
“Le Moyen de Parvenir”: Bir Edebi Başyapıt
Béroalde en çok 1616 yılında anonim olarak yayımlanan ünlü eseri “Le Moyen de Parvenir” ile tanınır. Bu hiciv dolu roman-dialog, geniş bilgisini yansıtır ve Menippean hiciv geleneğini takip eder. Bu hayal gücü zengin evrensel ziyafette, 400’den fazla ünlü figür kendi aralarında esprili diyaloglar yapar, hikayeler anlatır ve çeşitli konuları, genellikle erotik ve skatolojik alt tonlarla, keşfeder.
Diğer Eserler
“Le Moyen de Parvenir” dışında, Béroalde, şu eserleri kaleme aldı:
Şiir: “Les Connoissances necessaires” (1583), “L’Idée de la République” (1583)
Doğa Bilimleri: “L’Histoire des vers qui filent la soye” (1600)
Çeviri: “Le Tableau des riches inventions” (1600), Colonna’nın “Hypnerotomachia Poliphili” adlı eserinin Fransızca çevirisi
Roman: “Les Amours d’Aesionne” (1597), “La Pucelle d’Orléans” (1599), “Histoire d’Hérodias” (1600)
Miras
François Béroalde de Verville, Rönesans edebiyatında önemli bir figür olarak öne çıkar. Eserleri, espri anlayışını, geniş bilgisini ve dil hakimiyetini sergiler. “Le Moyen de Parvenir”, dönemin kültürel çeşitliliği ve entelektüel akışının bir kanıtı olarak hala ayaktadır.
