 |
Benedetto Croceİtalyan idealist filozof, tarihçi, edebiyat eleştirmeni, eleştirmen, yayıncı, siyasetçi
Doğum Tarihi: 25.02.1866
Ülke:  İtalya |
İçindekiler:
Benedetto Croce’nin Biyografisi
Benedetto Croce, İtalyan idealist filozof, tarihçi, edebiyat eleştirmeni, yayıncı ve siyasetçi olarak tanınmaktadır. 25 Şubat 1866’da İtalya’nın L’Aquila yakınlarındaki Pescasseroli’de doğmuştur. Maalesef, Croce’nin ebeveynleri 1883 yılında bir volkanik patlama sonucu hayatını kaybetmiştir.
Croce, Napoli’de yaşamış ve eğitimini Napoli Üniversitesi’nde almıştır. Üniversite eğitiminden hayal kırıklığına uğrayan Croce, kendini eğitme yoluna gitmiştir. 1902-1920 yılları arasında üniversitede profesör olarak görev yapmış ve daha sonra 1910 yılında senatör olmuştur. Haziran 1920’den Temmuz 1921’e kadar ise D. Giolitti kabinesinde Eğitim Bakanı olarak görev yapmıştır. Croce, 1930’lar ve 1940’lar boyunca İtalyan liberalizminin ideologu ve lideri olmuş, aynı zamanda Mussolini’nin faşist rejimine karşı açık bir muhalif olmuştur.
İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra, Croce Ulusal Kurtuluş Komitesi’ne katılmıştır. 20 Kasım 1952 tarihinde Napoli’de vefat etmiştir.
İtalyan İdealizme Katkıları
Croce, İtalyan idealizminin önde gelen temsilcilerinden biridir. Bu felsefi akım, 19. yüzyıl Hegelciliğinin (B. Spaventa, F. De Sanctis) ve daha uzak bir kaynak olan 18. yüzyıl İtalyan filozofu D. Vico’dan doğrudan türemiştir. Bu felsefi hareket, kapsayıcı bir inkarın ve yaratıcı ve kendi kendini oluşturan zihnin tek gerçeklik olarak kabul edilmesinin karakteristik özelliklerine sahiptir. Croce’nin otobiyografik çalışması olan “Contributo alla critica di me stesso” (1951), düşünce gelişimini anlamak için önemlidir.
Kariyerinin erken dönemlerinde Croce’yi Marksizm etkilemiş ve Labriola’nın öğrencisi olmuştur. Doktrinini “mutlak idealizm” olarak adlandırmıştır. Felsefesi, “Filosofia dello spirito” (Zihnin Felsefesi) adlı dört ciltlik eserinde sistematik olarak sunulmuştur. İlk iki cilt, “Estetica come scienza dell’espressione e linguistica generale” (1902) ve “Logica come scienza del concetto puro” (1909) zihnin teorik faaliyetlerini, sanatsal yaratıcılığı ve kavramsal düşünmeyi tarif etmektedir. Diğer ciltler olan “Filosofia della pratica. Economia ed etica” (1909) ve “Teoria e storia della storiografia” (1917) ise ekonomik faaliyetler ve etik gibi zihnin pratik yönlerini analiz etmekte, en yüksek ifadesini de tarihte bulduğunu belirtmektedir.
Croce, estetik ve tarih felsefesine önemli katkılarda bulunmuştur. Ona göre, sanat yaratıcı akılın ifadesidir ve bu yaratıcılık, bilgi olmadan imkansızdır. Bu nedenle, sanat tüm teorilerin temelidir. Tarihsel güzellik kavramı ve doğalcılığı reddeder. Bu yaklaşımı sanat ve edebiyatın yorumlanmasına uygulayarak sanat eleştirisi ve sanat tarihi alanında bir okul kurmuştur. Croce’nin tarih felsefesi de doğalcılığı reddetmektedir. O, tarihi şu anda yaratılan, düşünce eylemi olarak görmektedir ve tarih de aynı şekilde felsefedir. Croce’ye göre, tarih zihnin gelişiminin doruğunu temsil eden felsefenin en yüksek şeklidir, çünkü tarih, geçmişi yorumlayarak onu yeniden yaratarak felsefenin bir parçası haline gelir.
Croce, tarih, edebiyat ve siyaset üzerine birçok eser ve deneme yazmış, historiyografiye önemli katkılarda bulunmuştur. 1903 yılında (D. Gentile ile birlikte) ünlü kültür dergisi “La Critica”yı kurmuş, neredeyse tüm eserlerini burada yayınlamıştır. Ayrıca Bari’deki “Laterza” yayınevinin yöneticisi olmuş ve Napoli’de İtalyan Tarihi Çalışmaları Enstitüsü’nün kurucu üyelerinden biri olmuştur.
