Roberto Stagno

İtalyan opera tenoru

Roberto Stagno: 19. Yüzyılın Ünlü İtalyan Opera Tenoru

Roberto Stagno, 19. yüzyılın ünlü İtalyan opera tenoru olarak tanınmıştır. Bel canto tekniğine mükemmel hakimiyeti ile kariyerinin başından itibaren gösterdiği performanslarla dikkat çekmiş ve verismo eserlerinde de ustalığını kanıtlamıştır.

Erken Yaşamı ve Kariyeri

Vincenzo Andrioli olarak Sicilya’nın Palermo şehrinde 18 Ekim 1840 yılında doğan Stagno, İtalya’nın Milan şehrinde eğitim görmüş ve 1862 yılında Lizbon, Portekiz’de sahneye ilk kez çıkmıştır. Üç yıl sonra, Madrid’de ünlü İtalyan dramatik tenor Enrico Tamberlik’in yerine geçerek “Robert le diable” produksiyonunda başarılı bir performans sergileyerek çıkışını yapmıştır.

Sonraki otuz yıl boyunca Stagno, İspanya, İtalya, Fransa ve Rusya’nın önde gelen tiyatrolarında birçok opera eserini seslendirmiş ve Avrupa’nın önde gelen tenorlarından biri olarak kendini kanıtlamıştır. 1879 yılında ilk kez Arjantin’de sahneye çıktığından bu yana, Arjantin’de büyük bir popülerlik kazanmıştır. 1883-1884 sezonunda Metropolitan Opera’da New York City’de sahne almış ve 22 Ekim 1883 tarihinde Metropolitan Opera’nın açılışında Faust rolüyle performans sergileyerek bu opera evinin ilk solisti olmuştur.

Son Yılları ve Mirası

Ne yazık ki, Stagno’nun New York’taki zamanı istediği gibi sonuçlanmamıştır. Amerikalı izleyiciler, onun yeteneğini tam anlamıyla takdir etmekte zorlanmış ve ifadesi ve uzun süren vibratosu eleştirilere maruz kalmıştır. Sonuç olarak, Metropolitan Opera’da daha fazla sahne alması istenmemiş ve kariyerine İtalya ve Güney Amerika’da devam etmiştir, burada ses teknikleri daha büyük takdir kazanmıştır.

1890 yılında 17 Mayıs tarihinde, Roma’da, Stagno Pietro Mascagni’nin popüler ve etkili verismo operası “Cavalleria rusticana”nın prömiyer performansında Turiddu rolüyle opera tarihine geçmiştir. Soprano ve aynı zamanda Stagno’nun eşi olan Gemma Bellincioni, Santuzza rolünde sahne almıştır. Stagno ve Bellincioni 1886 yılında Buenos Aires’e giden bir opera topluluğuyla denizde tanışmışlardır. 1888 yılında doğan kızları Bianca Stagno-Bellincioni de bir şarkıcı ve aktris olmuştur. 1945 yılında ebeveynleri hakkında bir kitap yayınlamıştır.

Roberto Stagno, 57 yaşında, 26 Nisan 1897’de, böbrek ve kalp hastalıkları komplikasyonları nedeniyle Cenova’da vefat etmiştir. Ne yazık ki, performanslarından kayıtlar günümüze ulaşmamıştır çünkü ses kayıtlarının yaygın olarak bulunabilir hale gelmesine daha bir on yıl vardı.

Çağdaşları tarafından yapılan hatıralara göre Stagno, sıcak, canlı ve duygusal olarak etkileyici bir lirik-dramatik ses tonuna sahipti. Sesleri ses kayıtlarıyla günümüze ulaşan ilk tenorlar arasında en yakın ses ve tarzda olduğu düşünülen bir diğer “eski okul” temsilcisi ve 1890’ların verismo operalarında üstün performans sergileyen bir sanatçı olan Fernando De Lucia’ydı.