**Niko Pirosmani Hakkında Biyografi**
Niko Pirosmani, 20. yüzyılın en tanınmış sanatçılarından biri olan Gürcü kendi kendine yetişmiş ressamdır ve Primitivizm akımının temsilcilerinden biridir. Pirosmani’nin hayatı hakkında çoğu belge bulunmamakta ve ya kendi sözlerinden ya da ölümünden sonra rekonstrüksiyonla bilinmektedir.
Erken Yaşam ve Eğitim:
Pirosmani, 1862 yılında Gürcistan’ın Kakheti bölgesindeki Mirzaani köyünde doğdu. Bir köylü ailesinin dördüncü ve en küçük çocuğuydu. 1870 yılında Pirosmani’nin babası öldü, ardından annesi ve abisi kısa süre sonra öldü. Daha sonra Bakü’deki bir fabrika sahibinin dul eşi Eprosina Kalantarova’nın yanına, Shulaveri köyüne gitti. Pirosmani, yaklaşık on beş yıl boyunca Kalantari ailesinde, önce Shulaveri’de ve ardından Tiflis’te, Eprosina’nın oğlu Georgiy Kalantari ile birlikte yaşadı. Gürcüce ve Rusça okumayı öğrendi ama resmi bir eğitim almadı. Bir dökümcülük atölyesinde kısa bir süre eğitim aldı ancak atölyeden ayrıldı ve Elyzavet Hankalamova’nın (Eprosina’nın kardeşi) yanına gitti. Daha sonra ise erkek kardeşiyle yaşamaya başladı. 1876’da bir süreliğine Mirzaani’ye geri dönüp çoban olarak çalıştığı düşünülüyor. Pirosmani, genelde dükkân tabelaları ve dhurjanalar (spiritüel bayraklar) yapan gezgin sanatçılardan resim yapmayı kendi kendine öğrendi.
Sanatsal Kariyeri:
1880’lerin ortasında, Pirosmani Tiflis’te başka bir kendi kendine yetişmiş sanatçı olan Gigo Zaziashvili ile birlikte dekoratif resim atölyesi açtı. Efsaneye göre, ilk tabelalarını ücretsiz olarak tamamladılar ve başka sipariş almadılar. 1890’da Pirosmani bir demiryolunda fren konduktörü olarak çalıştı. Ancak sık sık çeşitli ihlallerden ceza aldı ve 17 Ocak 1894’te istifa etti. İstifa tazminatını alarak ortağı Dimitri Alugishvili ile bir süt dükkanı açtı ve onun için iki tabela olan “Beyaz İnek” ve “Siyah İnek”i yaptı. Ancak Pirosmani ticarete pek ilgi duymadı ve genellikle Mirzaani’deki akrabalarını ziyaret etmek için dükkandan ayrıldı. Yaklaşık 1900 yılına kadar ticaret etkinliklerini kademeli olarak bıraktı ve resimleriyle geçimini sağlamaya başladı.
Tanınma ve Son Yılları:
Yaşadığı dönemde Pirosmani, istikrarsız biri olarak tanındı ve onunla çalışmak zor olurdu. Azizleri gördüğünü iddia etti ve fırçasının kendi kendine “resim yaptığını” inandı. Sık sık “başka dünyadan” ve “yedi Cuma günü adamı” olarak anıldı. 1895’ten itibaren, Pirosmani aktif olarak resim yapmaya devam etti, dükkân tabelaları ve dekoratif panolar oluşturdu. Eserlerinin çoğu yapışkan tuvale kendi yaptığı boyalarla yapıldı. 1912’ye kadar Pirosmani’nin Tiflis’teki sanat topluluğuyla hiç teması yoktu. Ancak 1912 yazında, çalışmaları Futuristlerin, özellikle Ilya Zdanevich, Kirill Zdanevich ve Mikhail Le-Dantyu’nun dikkatini çekti. Onlar birçok eserini satın aldı ve onun çalışmasını tanıttı.
1913’te, Pirosmani’nin resimleri Moskova’daki “Mishen” sergisinde tanınmış sanatçıların eserleriyle birlikte sergilendi. Bu, eserlerine bazı tanınlık getirdi. Aynı yıl, Ilya Zdanevich tarafından “Kendi Kendine Yetişmiş Ressam” başlıklı bir makale yayınlandı. 1916’da, eserleri Tiflis’te sergilendi ve yeni kurulan Gürcü Sanatçılar Cemiyeti’ne katılmaya davet edildi. Pirosmani bu dönemde görece popülerlik kazansa da maddi durumu düzelmedi. Yoksulluk içinde yaşadı, genellikle bodrumlarda geceleri geçirdi.
Niko Pirosmani 5 Mayıs 1918’de Tiflis’te açlık ve hastalıktan dolayı vefat etti. Son üç gününü Molokanskaya Sokağı’ndaki bir evin bodrumunda geçirdi. Mezar yeri hala bilinmemektedir. Pirosmani’nin Gürcü şair Vazha Pshavela ile tanışması ve aktris Margarita’ya olan karşılıksız aşkı hakkındaki efsaneler, somut bir kanıta sahip değildir.
Miras:
Pirosmani’nin en önemli eser koleksiyonları, Moskova’daki Doğu Sanatı Müzesi ve Tretyakov Galerisi’nde, ayrıca Tiflis’teki Gürcistan Devlet Sanat Müzesi’nde bulunmaktadır. 1982’de, Mirzaani’de sanatçıya adanmış bir ev-müze kuruldu. Pirosmani’nin korunan ve kaybolmuş birçok eseri, genellikle dükkân tabelalarıydı. 20. yüzyılın başlarında Tiflis’te dükkân tabelaları
