Carl Anderson

1932’de pozitronu keşfeden Amerikalı fizikçi ve 1936’da Nobel Fizik Ödülü’nü alan bilim insanı.

İçindekiler:

• Erken Yaşam ve Eğitim
• Doktora ve Tez Çalışması
• Pozitronun Keşfi
• Nobel Ödülü ve Diğer Keşifler
• Sonraki Kariyer ve Başarılar
• Kişisel Hayat ve Miras

Erken Yaşam ve Eğitim

Amerikalı fizikçi Carl David Anderson, New York’ta Emma Adolphine ve Carl David Anderson çiftinin tek oğlu olarak doğdu. California’ya taşındıktan sonra Los Angeles High School’a gitti ve 1924’te mezun oldu. Daha sonra Pasadena’daki California Teknoloji Enstitüsü’nde eğitimine devam etti.

Doktora ve Tez Çalışması

1927’de Caltech’ten fizik ve mühendislik alanında lisans derecesi aldı. Doktora derecesini 1930 yılında Robert A. Millikan’ın danışmanlığında, X ışınları ile gazlardan çıkarılan elektronların uzamsal dağılımı üzerine bir tez ile tamamladı.

Pozitronun Keşfi

Anderson, Caltech’ten mezun olduktan sonra Millikan’ın yanında araştırmacı olarak kaldı. 1931’de kozmik ışınları incelemeye başladı ve bulut odasında yük taşıyan parçacıkları tespit etti. Bu parçacıkların, elektron izleriyle aynı olduğu fakat zıt yönde sapmalar gösterdiği fark edildi. Anderson’ın gözlemleri 1928’de P.A.M. Dirac’ın antiparçacıkların varlığını öngördüğüyle uyumlu hale geldi. Anderson, bu parçacıkların pozitif yüklü, elektronla benzer kütlede bir parçacık olduğunu keşfetti ve 1932’de bunlara “pozitron” adını verdi.

Nobel Ödülü ve Diğer Keşifler

Pozitronun keşfi, antimaddenin varlığını doğruladı ve madde-antimadde etkileşimleri üzerine kapsamlı araştırmalara yol açtı. Anderson ve diğerleri, bir elektronun bir pozitronla karşılaştığında her iki parçacığın da yok olduğunu ve gama ışınları yaydığını gösterdi. Ayrıca yüksek enerjili gama ışınlarının söndüğünü ve yeni bir elektron-pozitron çifti oluşturduğunu keşfettiler.

Pozitronu keşfettikten iki yıl sonra Anderson, S. Neddermeyer ile kozmik ışınlarda daha önce gözlemlenmemiş başka bir parçacığı tanımladı. Ona, yaklaşık 200 kat daha büyük kütleli bir elektrona sahip olan “muon” adını verdiler.

Sonraki Kariyer ve Başarılar

İkinci Dünya Savaşı sırasında Anderson, Ulusal Savunma Araştırma Komitesi ve Bilimsel Araştırma ve Geliştirme Ofisi için roket geliştirme projelerinde çalıştı. Savaştan sonra Caltech’e döndü ve 1976 yılına kadar kozmik ışınlar ve elementer parçacıklar üzerine öğretim ve araştırmalarını sürdürdü.

Anderson, 1936’da pozitronun keşfi için Nobel Fizik Ödülü’nü Kazandı, bu ödülü 1912’de kozmik ışınları ilk keşfeden Victor F. Hess ile paylaştı. Kariyeri boyunca Franklin Enstitüsü’nün Elliott Cresson Madalyası (1937) ve Amerikan İsveç Mühendisler Derneği’nin John Ericsson Madalyası (1960) dahil olmak üzere birçok ödül ve fahri doktora unvanı aldı. Ulusal Bilimler Akademisi, Amerikan Sanatlar ve Bilimler Akademisi, Amerikan Fizik Topluluğu ve Amerikan Felsefe Topluluğu’nun üyesiydi.

Kişisel Hayat ve Miras

Anderson, 1946 yılında Lore Ray Elwira Bergman ile evlendi ve iki oğlu oldu. Boş zamanlarında tenis oynamaktan keyif aldı. Anderson’ın çığır açan keşifleri, bizlere atom altı parçacıkların ve evrenin temel doğasının anlaşılmasına katkıda bulunmaya devam ediyor.