Cuno Amiet İsviçreli sanatçı, heykeltıraş ve grafik sanatçısı. Doğum Tarihi: 28.03.1868 Ülke: İsviçre

İsviçreli Sanatçı Cuno Amiet’in Hayatı

Cuno Amiet, İsviçreli bir sanatçı, heykeltıraş ve grafik sanatçısıydı. 1868 yılında Solothurn kantonunda bir devlet memurunun ailesine doğdu ve babası devlet arşivcisiydi. Amiet, 1882 yılında resim dersleri almaya başladı. 1886 sonbaharında suressam Paul Demme ile Münih’e gitti ve Güzel Sanatlar Akademisi’ne kaydoldu. Amiet’in öğretmenleri Gabriel von Hackl, Karl Raupp ve Nikolaos Gyzis gibi ustalardı. 1887 yılında Amiet, akademide Giovanni Giacometti gibi sanatçılarla tanıştı ve onlarla ömür boyu sürecek bir dostluk kurdu. Ekim 1888’de, genç sanatçılar Paris’e seyahat edip Julian Akademisi’ne kaydoldular ve Pierre Bonnard, J.-E. Vuillard, Maurice Denis, Paul Sérusier ve Tony Robert-Fleury gibi ustalardan ders aldılar. Amiet ve Félix Vallotton, sembolist ressamların Nabi grubuna katıldılar.

1892 Mayısında Amiet, o dönemde Paul Gauguin’in yaşadığı ve çalıştığı Brittany’deki bir balıkçı kasabası olan Pont-Aven’e gitti. Oradaki sanatçılar kolonisinde Haziran 1893’e kadar kaldı. Aynı yıl içinde Amiet, tanınmış İsviçreli sembolist ressam Ferdinand Hodler ile tanıştı ve onu stüdyosunda ziyaret etti. Hem Hodler, hem de Gauguin, Amiet’in sanat tarzı üzerinde büyük etkiye sahipti. 1896’da, Giacometti’yi Stampa’da ziyaret ederken Sanatçı Giovanni Segantini ile tanıştı. 1898’de, Hodler, Giacometti ve Amiet, Zürih Sanatçılar Evi’nde ortak bir sergi düzenlediler. 1904 yılında, Amiet, Hodler ile birlikte Viyana Secession hareketine katıldı. 1905 yılında, Amiet’in eserlerinden oluşan bir solo sergi, Dresden’deki Richter Galerisi’nde düzenlendi.

1919 yılında, Amiet’e Bern Üniversitesi tarafından sanat dalında fahri doktora unvanı verildi. 1944 yılından itibaren, Solothurn Sanatçılar Birliği’nin fahri üyesiydi. 1958 yılındaki 90. doğum gününde, Amiet’in eserleri Zürih’deki Wolfberg Sanat Salonu’nda ve Bern Güzel Sanatlar Müzesi’nde retrospektif bir sergiyle sergilendi. Hayatı boyunca Amiet genellikle “İsviçre’nin Bonnard’ı” olarak anıldı. Ne yazık ki, 1931 yılında Münih’teki Glass Palace’da bir yangında 50 kadar eseri yok oldu.