Enriko Tediche

Pisa Okulu’na ait İtalyan sanatçı.

Ülke: İtalya

Enrico di Tedice’nin Yaşamı

Enrico di Tedice, Pisa Okulu’na ait bir İtalyan sanatçıydı. Adı, Pisa’daki San Martino Kilisesi’nden bulunan bir boyanmış haç üzerinde keşfedildi ve “ENRICUS QUONDAM TEDICI ME PINXIT” yazıyordu. Bu, araştırmacıları iki yöne yönlendirdi – arşiv kayıtları ve 13. yüzyıldan benzer tarzdaki eserler. Enrico’nun Pisan sanatçı Ugolino di Tedice’nin kardeşi ve diğer bir sanatçı olan Ranieri di Ugolino’nun amcası olduğu ortaya çıktı.

Arşiv kayıtlarında, Enrico’nun adı iki kez geçiyordu. İlk olarak, Başpiskopos Federico Visconti’nin Santa Maria di Tombolo Kilisesi’nin rektörüne kilise binasının yeniden yapımı için bir arazi satmasını emrettiği bir belgede görüldü. Bu belge, Tedice kardeşlerin Pisa’daki Via Santa Maria’da bir atölyeye sahip olduğunu gösteriyordu. Birlikte yaptıkları çalışma, Federico Visconti’nin önceki sanat eserlerinin ödemesi olarak kardeşlere arazi devri emri verdiği 12 Mart 1260 tarihli başka bir belgeyle de doğrulandı.

Sanat tarihçisi Oswald Siren, Tedice kardeşlerinin muhtemelen yeteneklerini babalarının atölyesinde kazandığını speküle etti. Enrico’nun sanatı, 13. yüzyılın ortalarında gelişen Pisa geleneğine dayanıyordu ve Bizans sanatından büyük ölçüde etkilenmişti. Eserlerinde, yüzyılın ilk yarısından birkaç Pisan sunağından ve Berlinergeri atölyesinin etkisinden izler görülebilir. Boyadığı haçlarda ise Giotto Pisano’nun etkisinden kaçamadı. Ancak Enrico’nun tarzı daha ifadeciydi, özgün çizimlerle, parlak renklerin sınırlı bir paletiyle ve güçlü ışık ve gölge kontrastlarıyla karakterize ediliyordu.

San Martino Kilisesi’nden imzalı tek haçının yanı sıra, Enrico di Tedice’nin fırçası şu eserlere atfedilmektedir: Pisa’daki San Matteo Müzesi’nde bulunan en olgun eseri olan “Çarmıhtan İniş” sunağı (1260’lar); “Madonna ve Çocuk Dört İncil Sahnesiyle” (Floransa, Bargello Müzesi); San Giovanni Battista Kilisesi’nden boyanmış bir haç (San Giovanni alla Vena, Vicopisano); ve Peccioli’deki San Verano Kilisesi’nden “Madonna ve Çocuk”.