Georges Bernanos Fransız yazar, yayıncı Doğum Tarihi: 20.02.1888 Ülke: Fransa

İçindekiler:

1. Georges Bernanos: Tutkulu Bir Yazar ve Düşünür
2. Geç Olgunlaşan Bir Sanatçı
3. Sarsılmaz Bir İdealist
4. İyi ve Kötü’yü Yansıtan Karakterler
5. Varoluşun Trajedisi
6. İyiliğin Varlığı

Georges Bernanos: Tutkulu Bir Yazar ve Düşünür

Georges Bernanos, çeşitli ideolojik pozisyonlarıyla tanınan Fransız yazar ve gazetecidir. Monarşiye olan sıkı desteğine rağmen, monarşist örgüt “Action Française”ı şiddetle eleştirmiştir. Katolik biri olarak resmi kilise tarafından kınanmıştır. Milliyetçi Charles Maurras’ın hayranı olmasına rağmen, Franco rejiminin milliyetçiliğini kınamıştır. Bernanos’un inançları genellikle kararsız ve değişken olmasına rağmen, adalet, sevgi ve özveri ideallerine kararlı bir şekilde bağlı kalmıştır.

Geç Olgunlaşan Bir Sanatçı

Bernanos, otuz sekiz yaşında ilk romanı olan “Under the Sun of Satan”ı yayımlamış, bu ona tanınırlık getirmiş ancak mali sıkıntılarını hafifletmemiştir. Hayatının son on beş yılında Mallorca, Brezilya ve Tunus gibi yerlere seyahat eden Bernanos, “Crime” (1935), “A Bad Dream” (1950’de yayınlanmış), “Diary of a Country Priest” (1936), “The New History of Mussetta” (1937) ve “Monsieur Ouine” (1943) gibi dikkat çeken eserlerini yazmıştır.

Sarsılmaz Bir İdealist

Bernanos’un dünya görüşü değişse de, monarşiye veya Katolikliğe değil, adalet, sevgi ve özveri idealiyle olan bağından asla vazgeçmemiştir. Bu ideallerin burjuvazi dünyasının bozulmasına karşı ancak belirli bir siyasi ve dini kavrama sahip olabileceğine inanmıştır. İdeolojik sistem ile uyum sağlamaya çalıştığı muhafazakarlık içinde bile, Bernanos hipokriziye, konformizme ve bencilliğe tutkulu bir eleştirmen olmayı başarmıştır.

İyi ve Kötü’yü Yansıtan Karakterler

Bernanos’un edebi karakterleri, ruhsal boşluk ve sıkıntı atmosferinde yaşayanlar ile sevgi ve şefkat ideallerini benimseyenleri, yani “azizler” olarak adlandırdığı karakterlere ayrılabilir. Bu, Bernanos’un dünyada iki karşıt kuvvetin varlığına inancını yansıtır: İyi ve Kötü. Bernanos’a göre, bir kişi ahlaki zayıflıktan veya anlamamaktan değil, Kötü’nün dayanılmaz bir cazibesinin olmasından dolayı kötülüğe yönelir. Kötülük, modern aristokratların boş gururu, liberallerin boş konuşması, sıradan insanların dar görüşlülüğü ve köylülerin cehaleti gibi çeşitli biçimlerde ortaya çıkabilir.

Varoluşun Trajedisi

Bernanos’un eserlerindeki karakterler genellikle yaşamın sıkıcılığını hissetmelerine rağmen, kurtuluş değil aksine keskin bir korku ve yalnızlık duygusu bulurlar. Bernanos, sıkıntıyı günahı benimseyerek veya bireyci bir şekilde kendini ifade ederek aşmaya çalışmanın yalnızca çaresizliği derinleştirdiğine inanıyordu, bu da kendi yok oluşunun kritik noktasına yol açardı.

İyiliğin Varlığı

Yine de, Bernanos İyi’nin varlığına inanmaktaydı. Onun için İyi, rasyonel olarak kurulmuş bir kavram değil, başkalarına karşı özverili güvenin doğal bir duygusuydu, en çok çocuklarda bulunan bir özellikti. Bernanos’un eserlerindeki “aziz” pozitif karakterler mükemmel bireyler olmayıp, şüpheler veya acılarla dolu doğru yaşamlar süren kişiler değillerdir. Bunun yerine, en değerli insanı niteliklerden birine sahiptirler: “çocuksuluk”. Pratik hayatta, çaresiz ve beceriksiz olabilirler, yetenek, zeka veya bilgi eksikliği olabilir. Ancak güçleri, diğerlerine duydukları kararlı sevgide yatar, diğerlerinin günah ve suçlarını kendi acılarıyla kefaret etmeye hazırdırlar. Ancak Bernanos, karakterlerinin kurtarıcı fedakarlıklarının dünyayı Kötü’nün pençesinden kurtaramayacağının farkındaydı. Bu nedenle, kitapları insanlığın acısına olan yazarın acısından doğan trajedi duygusuyla doludur.