Georges ClaudeFransız mühendis ve mucit
Doğum Tarihi: 24.09.1870
Ülke: Fransa |
İçindekiler:
Georges Claude Biyografisi
Georges Claude, 24 Eylül 1870 tarihinde Paris, Fransa’da doğan Fransız mühendis ve mucitdir. Claude, Paris’teki saygın École supérieure de physique et de chimie industrielles de la ville de Paris’de eğitim görmüştür. Eğitimini tamamladıktan sonra, elektirik alanında laboratuvar deneyleri düzenleyerek ve bir kablo fabrikasında elektrik denetçisi olarak çalışarak çeşitli alanlarda önemli katkılarda bulunmuştur.
19. yüzyılın sonlarında, Claude “L’Étincelle Électrique” adlı bir dergiyi düzenlemiş ve Jacques-Arsène d’Arsonval ile arkadaş olmuştur. 1896 yılında Claude, o dönemde aydınlatmada yaygın olarak kullanılan tehlikeli doğasıyla ilgili asetilen gazının problemine odaklanmıştır. Asetilenin asetona iyi çözündüğünü keşfetmiş ve daha güvenli bir depolama alternatifi yaratmıştır. Bu buluş, Paul Delorme ile işbirliği yaparak “L’Air Liquide, S.A.” şirketinin kurulmasına yol açmıştır.
1902 yılında Claude, havayı sıvılaştırmak için bir sistem tasarlamış, bu da sıvı oksijen, azot ve argonun endüstriyel üretimini sağlamıştır. Ayrıca, Geissler tüplerinden ilham alan ve Daniel McFarlan Moore’un azot tabanlı aydınlatma sistemlerinden esinlenen Claude, neonun aydınlatmada kullanımını öncülük etmiştir. Claude, neon aydınlatmayı ilk kez 1910 yılında Paris’te bir otomobil fuarında sergileyerek, tabelaları ve gösterileri aydınlatma yöntemine yeni bir soluk getirmiştir.
Kariyeri boyunca, Claude’nin iki önemli keşfi olmuştur. Neon gazını saflaştırmak için yeni bir yöntem geliştirmiş ve neon tüplerinde kullanılan elektrotların ömrünü önemli ölçüde artırmak için bir yol bulmuştur. Ayrıca, deniz suyunun sıcaklık gradyanından enerji elde etme konseptini Arsen d’Arsonval’in önerdiği bir kavramı araştırmıştır. 22 kilowatt güç üreten bir prototip başarıyla inşa etmiştir.
Tartışmalar ve Miras
Georges Claude’un başarılarına rağmen, mirası tartışmalıdır. Fransa’nın Nazi işgali sırasında, Claude, Vichy rejimiyle işbirliğiyle tanınmıştır. İşbirliğini destekleyen eserler yayınlamış ve Groupe Collaboration’ın Seçkin Komitesi’ne katılmıştır. Fransa’nın 1944’teki kurtuluşundan sonra, Claude mahkemeye çıkarılmış ve Fransız Bilimler Akademisi’nden ihraç edilmiştir. “V-1” bombasının geliştirilmesinde rol aldığı iddiaları kanıtlanamamış olmasına rağmen, işbirlikçi faaliyetleri nedeniyle ömür boyu hapis cezasına çarptırılmıştır.
1950 yılında, Claude, okyanus enerjisi araştırmalarına katkıları nedeniyle serbest bırakılmıştır. 89 yaşında 23 Mayıs 1960’ta vefat etmiştir. Tartışmalı geçmişine rağmen, Claude’un icatları ve katkıları çeşitli endüstrilere etki etmeye devam ederek, mühendislik ve yenilik tarihinde önemli bir figür olmasını sağlamıştır.