 |
Gerhard RolfsAfrika Kaşifi
Doğum Tarihi: 14.04.1831
Ülke:  Fransa |
İçindekiler:
- Gerhard Rolfs’un Biyografisi
- Erken Yaşam ve Maceralar
- Sahra ve Sudan’ı Keşifleri
- Sonraki Keşifler ve Katkıları
Gerhard Rolfs’un Biyografisi
Gerhard Rolfs, Afrika’nın keşfiyle uğraşan bir kaşif, kıtayı çeşitli bölgelerinde 15 yılı aşkın süredir sürekli olarak seyahat ederek geçirdi, bunların çoğunda Avrupalıların ilk keşfetmek durumunda kaldığı bölgeler arasında yer alıyordu. En çok ilgiyi Sahra ve Sudan boyunca yaptığı seyahatler topladı. Rolfs’un seyahati sadece bilimsel amaçlarla sınırlı kalmamıştı, genellikle edebiyatta bir casus veya maceraperest olarak anıldı. Ancak, özellikle 19. yüzyılda Afrika’da Avrupalı kaşiflerin, Avrupa güçlerinin çıkarlarıyla bağlantılı olmasına şaşırtıcı bir durum değildi. Ne olursa olsun, Rolfs, Afrika’nın kuzey bölümünün coğrafi bilgisini genişletmede önemli bir rol oynamış bir dizi hakkında bilgi topladı ve bu, kıtanın bilinmeyen veya tamamen bilinmeyen bölgeleri hakkında birkaç kitabın yazarı olmasını sağladı.
Erken Yaşam ve Maceralar
Gerhard Rolfs, 14 Nisan 1831’de Vegesack’ta doğdu. Başlangıçta Rohlfs, bir maceraperestin hayatını yaşadı. On dokuz yaşında, Schleswig-Holstein’deki Danlara karşı savaştı. 1852-1853 yıllarında tıp okudu ancak eğitimini tamamlamadı. Daha sonra Avusturyalı bir asker oldu ancak kaçtı ve 1855’te Cezayir’de Fransız Yabancı Lejyonu’na katıldı, burada birçok kampanyaya katıldı ve Arapça dilini öğrendi. 1861’de Rohlfs, Fas Sultanı’na hizmet etmeye başladı ve müslüman kılığında ülkenin çeşitli bölgelerinde kapsamlı seyahatler yaptı. Tangier, Fez, Marrakesh ve diğer şehirleri ziyaret etti ve Fas’ın dağlık bölgelerinin detaylı haritalarını geliştirdi. 1862’de, ülkenin kuzeyinden Wadi Sus’un ağzına kadar uzanan Atlas Okyanusu kıyısındaki rotayı izleyerek ve High Atlas boyunca ilerleyerek sadece Kaye’nin Avrupalı gezginler arasında ziyaret ettiği Tafilalt bölgesine ulaştı.
Sahra ve Sudan’ı Keşifleri
1864 yılında Rohlfs, Tafilalt’a geri döndü ve güney yerine doğuya doğru ilerlemeye karar verdi. Avrupalılara bilinmeyen bir dizi Cezayir Sahrası’ndaki vaha olan Tuat’la karşılaşan ilk Avrupalı oldu. Bu keşiften sonra Ghadames üzerinden Tripoli’ye kadar devam etti. Böylece, Rohlfs, Kuzey Sahra’da daha da içlere girerek, henüz Fransız askeri seferlerinin kuzey Sahra’daki bilinmeyen olmasına rağmen (aynı dönemde aynı rotayı araştıran Henri Duveyrier ile) rotalarını incelemiştir. Rohlfs, Kuzeybatı Afrika’daki seyahatleri hakkında derlemeler yaptı ve deneyimlerine dayanarak iki kitap yayınladı. 1865 yılında Rohlfs, Cezayir’den Timbuktu’ya Sahara’dan kuzeyden ulaşmayı hedefledi. Ancak Tuaregler arasındaki kabile çatışmaları, planladığı rotayı değiştirmesine neden oldu. Tripoli üzerinden Murzuk’tan geçerek Bornu’ya ulaşan Rohlfs, Barth ve Overweg’in rotasını takip etti ancak yollarını Bauchi Platosu’nu keşfetmek için değiştirdi. Ardından Benue Nehri boyunca seyahat etti, Jebba’ya çıktı ve Nijer Deltası’na indi. En sonunda, Batı Nijerya’yı karadan geçerek Lagos’a 1867 yılında yolculuğunu tamamladı. Rohlfs, Akdeniz’den Atlantik Okyanusu’ndaki Gine Körfezi’ne tek bir keşif seferinde tam olarak bu mesafeyi kat eden ilk kişi olarak ün kazandı.
Sonraki Keşifler ve Katkıları
1867-1868 yıllarındaki Etiyopya seyahatinin ardından, Rohlfs Sahra seyahatlerine geri döndü. 1869 yılında, Tripoli’den İskenderiye’ye Libya Çölü’nün kuzey kısmını geçti. Rotasına başladığında, Leptis Magna, Ptolemais ve Cyrene gibi antik şehirlerin arkeolojik kalıntılarını detaylı bir şekilde inceledi, bu kalıntılar olağanüstü arkeolojik öneme sahipti. Çölde ilerlerken ve Siwa Vahası’na doğru ilerlerken, Rohlfs, Libya Çölü’ndeki önemli Bir Ressam çukurunu keşfetti ve Lake Natron’ı keşfetti. 1873 yılında Rohlfs, Mısır’ın Batı Çölü’ne büyük bir bilimsel keşif seferine öncülük etti, bu da bu kısmın doğasının ilk kapsamlı bilimsel karakterizasyonunu sağladı. 1878’de, Doğu Sudan’a kuzeyden girmeye ve Nachtigal’in zaten araştırmalarını yaptığı Wadai’ye ulaşmaya çalışan son dikkate değer Afrika yolculuğuna çıktı. Ancak, Rohlfs, Kufra vadileri civarında soyularak Bingazi’ye geri dönmek zorunda kaldı. Sonraki Afrika faaliyetleri büyük ölçüde bilimsel ilgi çekmiyor. 1880 yılında Etiy
