Giorgio de Chirico Hakkında Bilgi
Giorgio de Chirico (1888–1978), İtalyan bir sanatçı ve sanat teorisyeni olarak tanınan, modern resimdeki Sürrealizmin öncülerinden biri olarak kabul edilir. 10 Temmuz 1888’de Yunan şehri Volos’ta doğmuştur. De Chirico, Atina Güzel Sanatlar Yüksekokulu’nda öğrenim gördü ve 1906’da Münih Güzel Sanatlar Akademisi’ne kaydoldu. Friedrich Nietzsche’nin felsefesine ve Max Beckmann’ın alegorik resimlerine duyduğu ilgi, geçmişten gelen sembolleri, rüyaları ve halüsinasyonları yorumlamaya olan ilgisine katkıda bulunmuştur.
1908-1911 yılları arasında De Chirico çoğunlukla Floransa, İtalya’da yaşadı, ardından 1911’de Paris’e taşındı ve Picasso ve Apollinaire ile yakın ilişki kurdu. Ancak I. Dünya Savaşı’nın patlak vermesiyle İtalya’ya geri döndü. 1908-1917 yılları arasında De Chirico, terk edilmiş şehir meydanlarının ve ilişkisiz nesnelerden oluşan natürmortların bir serisini oluşturdu. Bu eserlerin başlıkları bile, “Sonsuzun Nostaljisi” (1913) ve “Sokağın Melankolisi” (1914) gibi, sanatçının en basit durumlara bile tehlike ve gerçeksizlik duygusu yüklemek isteğini gösterir.
Metâfizik Resim ve Daha Sonrası
1917’de De Chirico, Ferrara’daki bir askeri hastanede futurist sanatçı Carlo Carrâ ile tanıştı. 1917-1919 yılları arasında De Chirico ve Carrâ, İtalyan sanatındaki yeni bakış açılarına teorik temel oluşturarak Metâfizik Resim akımını ortaya çıkardılar. 1920’lerde De Chirico, klasik temalar üzerine romantik varyasyonlar yaratmaya başladı. Erken eserleri, Sürrealizmin oluşumuna ve Max Ernst, Yves Tanguy ve Salvador Dalí gibi figürlerin sanatsal uygulamalarına önemli bir etki yapmıştır. Sürrealizmin kurucusu ve ideologu André Breton’a göre, yalnızca De Chirico’nun eserleri, Sürrealistlerin programlarını resim aracılığıyla ifade etmelerini sağladı.
1945’te De Chirico, “Hayatımın Anıları” adlı otobiyografisini yayınladı. Sanatçı, 20 Kasım 1978’de Roma’da vefat etti.
