 |
Giuliano Cassianiİtalyan şair.
Doğum Tarihi: 24.06.1712
Ülke:  İtalya |
İçindekiler:
Giuliano Cassiani: Bir Modeneli Şair
Erken Yaşam ve Eğitim
İtalyan şair Giuliano Cassiani, Modena’da doğmuş ve büyümüştür. İlk eğitimini Cizvitlerden almış ve daha sonra gelecekteki Kardinal Natta’nın rehberliğinde felsefe alanında uzmanlaşmak için Collegio San Carlo’ya gitmiştir. Aynı zamanda kendi kendine edebiyat ve sanat üzerine çalışmalar yapmış, bu alanlar ana ilgi alanları haline gelmiştir.
Evlilik ve Akademik Kariyer
Cassiani, Maria Battaglia ile evlenmiş ve bir kızı olmuştur. 1750 yılında, Accademia dei Dissonanti adlı yerel bir bilim, edebiyat ve sanat akademisi için sansür görevine başlamıştır. 1752-1773 yılları arasında, Modena Asil Koleji’nde şiir dersleri vermiştir. Ekim 1773’te, Modena Üniversitesi’nde retorik profesörü olarak göreve başlayıp bir yıl sonra ayrılmıştır.
Edebi Eserler
Cassiani’nin edebi eserleri özellikle yaşamı boyunca antolojilerde yayınlanmıştır. Petrark’a ilham olan soneleri, 1737’de Girolamo Tagliazucchi tarafından düzenlenen bir koleksiyonda yer almıştır. Bu erken eserler, Cassiani’nin şair olarak ölçülü ve dikkatli tarzını sergilemekteydi.
1770 yılında, yaşamı boyunca yayımlanan tek bağımsız eseri olan “Saggio di rime” (Aklı Başında Dizeler) yayımlanmıştır. 1778’deki ölümünden sonra, seçme şiirleri Carpi (1794), Padova (1795) ve Verona (1802)’de yayınlanmıştır.
Tanınırlık ve Miras
Cassiani’nin şiiri, Francesco III’ün Modena Dükalığı’ndaki altın çağın en büyük kültürel başarıları arasına girmemiş olsa da, daha genç çağdaşları Giuseppe Parini ve Luigi Ceretti’nin takdirini kazanmıştır.
Özellikle dikkat çeken olan Cassiani’nin soneleri, geleneksel konulardan saparak Kutsal Kitap ve antik mitolojiden konulara yöneldiği “Susanna,” “Proserpina’nın Kaçırılması,” “İkaros’un Düşüşü,” “Potifar’ın Karısı,” “Actaeon” ve “Psyche” gibi eserleridir.
Ceretti, sonelerin canlı imgelerini ve dramatik hikayelerini, çağının biraz önünde olmalarına rağmen başarılı bir şekilde sonet formunun katı sınırlarını aştığını vurgulamıştır.
Parini, “Proserpina’nın Kaçırılması”nda Cassiani’nin bütün şiirsel ifade araçlarını ustalıkla kullandığını, betimlemenin doğruluğunu ve üslubunun asaletini koruduğunu yazmıştır. Bu sonette özellikle, ikinci dizedeki ustaca kullanılan tekziyi vurgulamış ve okuyucunun hayal gücünü ve duygularını etkilemenin en üst düzeyde sağlandığını belirtmiştir.
Parini’ye göre, bu sonetin etkisi, aynı dize şeklinde yazılmış Alfieri’nin “Ganymede’nin Kaçırılması” ve Monti’nin “Orizia’nın Kaçırılması” şiirlerinde de görülebilir. Parini’nin Kutsal Kitap ve mitolojik temalar üzerine çalışmaları, birçok diğer İtalyan şairine öncülük yapmıştır.
Bununla birlikte, Parini diğer Cassiani şiirlerini en fazla vasat olarak görmüştür (“onlar tamamen farklı bir yazarın eseri gibi görünüyor olmalı”). Tek istisnaları, iyi yapılandırılmış ve ölçüle açık canzoni’leri ile “Cennetten Adem’in Kovuluşu” olmuştur.
