 |
Hendrik KramersHollandalı teorik fizikçi.
Doğum Tarihi: 17.12.1894
Ülke:  Hollanda |
İçindekiler:
Hendrik Kramers’in Biyografisi
Hendrik Kramers, 17 Aralık 1894 tarihinde Rotterdam’da doğdu. Pek çok fiziksel yönüyle ilgilenen bir doktorun ailesinde büyüdü. 1912 yılında liseden mezun olduktan sonra, teorik fizik alanında P. Ehrenfest rehberliğinde Leiden Üniversitesi’ne kaydoldu. 1916 yılında üniversite eğitimini tamamladı ve Kopenhag’a giderek Niels Bohr’un en yakın işbirlikçilerinden biri oldu. 1919 yılında Leiden’de doktora tezini savundu ve spektral teorinin çeşitli yönlerinin matematiksel formulasyonuna odaklandı. Ayrıca dış bir elektrik alanında hidrojen atomunun spektrumunun detaylı hesaplamasını gerçekleştirdi.
Fizik Alanındaki Katkıları
1920 yılında Kramers, Kopenhag’daki Teorik Fizik Enstitüsü’nde çalışmaya başladı. Bohr’un yazışma prensibini kullanarak, Kramers, Stark etkisinin (1920) bir göreli teorisini geliştirdi ve hidrojenin sürekli X-ışını spektrumunu tanımladı (1923). Aynı zamanda moleküler dönme hareketinin kuantumlanmasına matematiksel bir açıklama sağladı (1923). Kramers, hidrojen atomuna benzer şekilde helyum atomunu açıklamaya yönelik çabalarında, klasik yörüngelerin kuantumlanmasının nükleer bağ enerjisinin düşük değerlerine yol açtığını gösterdi. Kramers, elementer süreçlerde momentumun ve enerjinin istatistiksel olarak korunmuş olduğu varsayımını ilk defa öne süren (ancak bu fikrin sonradan yanlış olduğu kabul edilmiştir) devrim niteliğinde bir makalenin (Bohr, Kramers, Slater, 1924) ortak yazarlarından biriydi. Makale aynı zamanda kuantum geçişlerle ilişkilendirilen sanal osilatörlerin kavramını da tanıttı ve bu, Kramers’in geliştirdiği dağılma teorisinin temelini oluşturdu. Bu teorisini daha sonra W. Heisenberg ile işbirliği içinde geliştirdi (1925).
1926 yılında Kramers, Utrecht Üniversitesi’nde teorik fizik kürsüsüne davet edildi. L. Brillouin ve G. Wentzel’den bağımsız bir şekilde, artık BVK denklemi olarak bilinen bir boyutsal Schrödinger denkleminin yaklaşık bir çözüm yöntemi geliştirdi. 1927’de, gerçek ve hayali kısım arasındaki ilişkiyi (Kramers-Kronig ilişkisi) türetti (R. Kronig’den bağımsız olarak). 1929’da manyetizma teorisinde önemli bir yeri olan bir teoremi (Kramers teoremi) formüle etti. 1930 yılında spektrumların çoklu yapısını tanımlamak için bir matematiksel çerçeve geliştirdi.
Sonraki Hayatı ve Mirası
1934 yılında Kramers, hayatının sonuna kadar kaldığı Leiden’e teorik fizik profesörü olarak döndü. Sonraki çalışmalarıyla, Kramers, kuantum mekaniği, optik, termodinamik, manyetizma ve güçlü elektrolitler teorisi de dahil olmak üzere çeşitli teorik fizik alanlarına önemli katkılar yaptı. 1946 yılında Kramers, Birleşmiş Milletler Atom Enerjisi Komisyonu’nun Bilimsel ve Teknik Komitesi Başkanı seçildi. 1946’dan 1950’ye kadar Uluslararası Saf ve Uygulamalı Fizik Birliği (IUPAP) başkanlığını yaptı. 1948’de Lorentz Madalyası ve 1951’de Hughes Madalyası ile ödüllendirildi. Oslo, Lund, Stockholm ve Sorbonne üniversiteleri ona fahri doktora unvanı verdi.
Kramers, Hollanda’daki Oegstgeest’te 24 Nisan 1952’de vefat etti.
