Kenji Nakagami’nin Hayatı
Kenji Nakagami, Japon yazar, edebiyat eleştirmeni ve şairdir. Modern Japon edebiyatının radikal ve uzlaşmaz bir yenilikçisi olarak bilinir ve çağdaş dönemin en önemli Japon yazarlarından biri olarak kabul edilir. Bazı eleştirmenler onun eserlerini sihirli gerçekçilik olarak sınıflandırırken, eserleri kosmogonik bir ölçeğe, mitolojik unsurlara ve şiirsel bir tarza sahiptir. En ünlü romanı “Kurumuş Ağaçlar Burnu” (1977)’dur. 1975’te Akutagawa Ödülü’nü, 1977’de de Mainichi Ödülü’nü kazanmıştır. “Uzak Selamlar” adlı öyküsü Rusça’ya çevrilmiştir.
Kenji Nakagami, Singu, Wakayama Prefektörlüğü’nde, Japon toplumunun dışlanmışları olan Burakumin kastının soyundan gelen bir ailenin altıncı çocuğu olarak doğmuştur. Çocukluk ve gençliğini kendi mitolojisinin kalesi olarak tanımladığı Kumano bölgesinde geçirmiştir. On iki yaşında, bir ağaçtan kendini asarak intihar eden üvey kardeşinin intiharını yaşamıştır. Bu, gizemini koruyan bir olay olarak kalan olay, trajik dünya görüşü üzerinde derin bir etki bırakmış ve yazımını büyük ölçüde etkilemiştir.
Matristik bir ailede büyüyen Kenji Nakagami, gayri meşru bir çocuk olarak üvey kardeşleriyle beraber üvey babası, bir inşaat yüklenicisi tarafından büyütülmüştür. Biyolojik babası ile olan ilişkisi minimaldir. Kumano’dan ayrılıp 1965 yılında Tokyo’ya giderek Waseda Üniversitesi’ne giremeden önce hazırlık kursuna katılmıştır. Ancak derslere pek katılmamış ve nihayetinde okulu bırakmıştır. Caz ve edebiyat ile ilgilenmeye başlayarak bohemyan bir yaşam tarzını benimsemiştir. Özellikle John Coltrane’in geç dönem çalışmalarının etkisinde kalarak yazı tarzını oluşturmuştur.
Kaynak:
Biograths.org – Kenji Nakagami Biyografisi
