Lucien Laberthonnire
Fransız din adamı ve filozof
Doğum Tarihi:05.10.1860
Ülke:
Fransa
İçindekiler
- Lucien Laberthonnière: Bir Vizyoner Fransız Din Adamı
- Akademik Kariyer
- Felsefi Etki
- Teolojik Yaklaşım
- Başlıca Eserler
- Tartışma ve Sansür
- Sonraki Hayatı ve Mirası
Lucien Laberthonnière: Bir Vizyoner Fransız Din Adamı
Lucien Laberthonnière, 5 Ekim 1860’ta Fransa’nın Chasle şehrinde doğdu. Katolik seminerlerinde eğitim aldı ve 1886’da papaz olarak göreve başladı. 1887’de Oratoryo’ya katıldı.
Akademik Kariyer
Laberthonnière, 1886’dan itibaren Juilly’deki kolejde felsefe profesörü olarak görev yaptı. Bir yıl sonra Massy’deki okulun müdürü oldu. 1900 yılında Juilly’ye kolej direktörü olarak döndü ve 1903’te Oratoryo’nun dağılmasına kadar bu görevde kaldı.
Felsefi Etki
1893’te Laberthonnière, Maurice Blondel’in çığır açan eseri “Action” ile tanıştı. Bu kitap kendi felsefi ve teolojik düşünceleri üzerinde derin bir etki yaptı. Blondel’in vurguladığı eylemin önceliği ve ruhsal deneyimin önemi konusunu paylaştı.
Teolojik Yaklaşım
Laberthonnière, Hristiyan teolojisini yenileyerek skolastik felsefeye meydan okuyan ve daha kişisel ve deneyimsel bir yaklaşım benimseyen bir tavır sergiledi. O, yaşanmış bir deneyim olarak inancın merkezi olduğunu vurguladı ve geleneksel teolojiyi egemen olan entelektüalizme eleştirdi.
Başlıca Eserler
Le problème religieux (1897): Dinin doğasını inceledi ve rasyonalist yaklaşıma karşı çıktı.
Le réalisme chrétien et l’idéalisme grec (1904): Hristiyan kişiselliğini Yunan felsefesinin soyut idealizmi ile karşılaştırdı.
Essais de philosophie religieuse (1903): Sevgi, dayanışma ve ilahi deneyimin yaşanmışlığına dayalı bir din felsefesi geliştirdi.
Tartışma ve Sansür
Laberthonnière’in yazıları Katolik otoritelerden geniş çapta kınama aldı. 1913’te onun “Annales de philosophie chrétienne” dergisi “Yasaklı Kitaplar Listesi”ne alındı. 1912 ve 1913’te iki kitabı da kınandı ve ileride eserlerini yayınlaması yasaklandı.
Sonraki Hayatı ve Mirası
Sansüre rağmen, Laberthonnière yazmaya devam etti. “Etudes sur Descartes” (1935) ve “Esquisse d’une philosophie personnaliste” (1942) gibi son eserleri ölümünden sonra engelsiz bir şekilde yayınlandı. Fikirleri modern Katolik düşüncenin gelişimini önemli ölçüde etkiledi ve kişisel deneyimin ve sevginin dönüştürücü gücünü vurguladı.
