Pierre Jean Jouve Fransız şair, yazar, denemeci, çevirmen. Doğum Tarihi: 11.10.1887 Ülke: Fransa

İçindekiler:

1. Pierre Jean Jouve’nin Biyografisi
2. Birinci Dünya Savaşı ve Barışçılık
3. Konular ve Eserler
4. Etki ve Sonraki Eserler
5. Göç ve Direniş
6. Son Yıllar ve Miras

Pierre Jean Jouve’nin Biyografisi

Pierre Jean Jouve, Fransız bir şair, romancı, denemeci ve çevirmendi. Zayıf bir sağlığa sahip doğan Jouve, müzik öğretmeni annesine ve küçük kız kardeşine güçlü bir bağlılık hissediyordu. 20. yüzyılın başlarında “L’Abbaye” adlı grubuyla yakın ilişkiler kurarak Unanimizm akımına dahil oldu. Sanatçı olarak Jouve’u, René Ghil ve Julien Romane gibi isimler etkiledi ve şiirsel kompozisyonlarında serbest ölçüyü ustaca kullanarak hayatın anlamının ve haklılığının sevgi ve merhametle bağlantılı olduğuna inanıyordu.

Birinci Dünya Savaşı ve Barışçılık

Birinci Dünya Savaşı sırasında Jouve, Romain Rolland önderliğindeki barışçıl harekete aktif bir şekilde katıldı. Daha sonra Rolland hakkında “Vivant R. Rolland” (1920) adlı bir monografi yazdı. Jouve’un barışçıl duyguları, “Tragic Poems” (1922) ve “Hospital” (1927) adlı kitaplarında bulunabilir. Rolland’ın tüm takipçileri gibi, Leo Tolstoy’dan da büyük etkilenmişti. Rus Devrimi’ni “yeni bir çağın habercisi” olarak karşılayarak Rusya’daki baskılara da sessiz kalmadı.

Konular ve Eserler

Jouve’un eserlerindeki motifler, ezilen ve aşağılanmışlara duyulan sevgi ve merhamet etrafında dönüyor ve bazen buradan doğan adaletsizliklere karşı protestoları içeriyor. Şiir koleksiyonları, “Presence” (1912) ile “Sentimental Voyage” (1923) arasında değişiyordu. 1925’te ruhsal bir kriz ve dini bir dönüşüm yaşadı, bu da o ana kadar yazdıklarını silmesine neden oldu.

Etki ve Sonraki Eserler

Jouve, psikanalizin keşiflerini benimseyen ilk yazarlardan biriydi ve Avrupalı mistiklerin (Aziz Francis of Assisi, Aziz Teresa, San Juan de la Cruz ve Catherine of Siena gibi) keşifleriyle birleştirerek, Holderlin, Kierkegaard, Nerval, Baudelaire, Rimbaud ve Mallarme’nin araştırmalarıyla birlikte kullanıyordu. Jouve’un şiir ve nesrinde önemli bir temel tema, çağdaş araştırmacılar tarafından “gizli Helen’in arayışı” olarak adlandırılan kadınsı mitolojiydi. Bu tema, “Paolina 1880” (1925), “Vagabonds” (1931) ve “Bloody Stories” (1932) adlı romanlarında, “Marriages” (1928), “Bloody Sweat” (1934), “Celestial Matter” (1937) ve “Have Mercy, O Lord” (1938) adlı şiir koleksiyonlarında yansıtılmıştı.

Göç ve Direniş

İkinci Dünya Savaşı sırasında Jouve, sürgün yıllarını İsviçre’de geçirdi. Ancak şiir koleksiyonu “Notre-Dame de Paris” (1944) ve denemeleri entelektüel Direniş’in merkezindeydi. Savaş sonrasında, Charles de Gaulle, 12 Mayıs 1945 tarihli bir telgrafında onu “bu son yıllarda Fransız ruhunun eşsiz çevirmeni” olarak nitelendirdi.

Son Yıllar ve Miras

Son eserlerinde, Jouve’un yazıları yüzyılın felaketlerine sürüklenen bireylerin kaderi üzerine yapılan düşüncelerle doluydu; bu felaketleri, apaçık bir Kıyamet alameti olarak görmekteydi. Şiir koleksiyonları “Diadem” (1949) ve “Lyrical” (1956) bu temaları keşfeder. Son yıllarında ise anılar yazmaya odaklandı.