Pierre Le GrosFransız Barok heykeltıraş
Doğum Tarihi: 04.12.1666
Ülke: Fransa |
İçindekiler:
- Pierre Le Gros II: Bir Barok Usta
- Erken Eğitim ve Tanınma
- Roma’da Zaman Geçirme ve Önemli Görevler
- Usta İşbirliği ve Papa Sponsorluğu
- Akademik Başarı ve Çatışma
- Son Kariyer ve Ölüm
Pierre Le Gros II: Bir Barok Usta
Pierre Le Gros II, tanınmış bir Fransız Barok heykeltıraştır ve yaşamının önemli bir kısmını Roma’da geçirmiştir. Sanata olan tutkusu, Kral XIV. Louis’in saray heykeltıraşından gelen aile geçmişinden gelir. Kökeninden dolayı heykeltıraşlıkla ilgili yeteneklerini miras almıştır.
Erken Eğitim ve Tanınma
Babasının rehberliğinde, Le Gros II heykel yapma becerilerini geliştirdi. Genç bir sanatçı olarak, Paris’teki prestijli Resim ve Heykel Kraliyet Akademisi’nin düzenlediği yarışmalara katıldı. Olağanüstü yeteneği, çizimde üçüncülük (1685) ve heykelde birincilik (1686) ile ödüllendirildi. Daha sonra Roma’da seyahat edip eğitim almasını sağlayan prestijli Prix de Rome ödülünü kazandı.
Roma’da Zaman Geçirme ve Önemli Görevler
Roma’da, Le Gros II 1690’da Fransız Akademisi’ne katıldı. Şimdi Paris’teki Tuileries Bahçeleri’nde sergilenen eski bir heykel olan Veturia’nın mermer bir kopyasını yarattı. 1695 ve 1697 arasında, Cizvit tarikatı tarafından Roma’daki kiliseleri için düzenlenen bir yarışmaya katıldı. “Din Sapkınlığından Kurtarır” adlı alegorik bir grup ve Gümüş’ten yapılan Aziz Ignatius heykelini heykeltıraşlık için görevlendirildi.
Usta İşbirliği ve Papa Sponsorluğu
Le Gros II’nin mimar Filippo Juvarra ile işbirliği, Saint Philip Neri’nin hava da asılıymış gibi duran heykelinin bulunduğu San Girolamo della Carità Kilisesi’ndeki Antamori Şapeli’nin yaratılmasına yol açtı (1708-1710). 1700’de, Dominiken tarikatının talebi üzerine, azizleştirilmiş Papa V. Pius için gösterişli bir lahit yapılmıştır.
Akademik Başarı ve Çatışma
Le Gros II, 1700 yılında Roma’daki Accademia di San Luca’ya üye oldu. 1702’de, Aziz Dominik’in heykeli, lateranca Bazilikası’ndaki koro içine yerleştirildi ve daha sonra 1706’da kendi tasarımının mermer bir kopyası ile değiştirildi. Ancak, Lateran Bazilikası için son dört havarinin heykeli için düzenlenen yarışmada (1716) dışlanması, Accademia di San Luca ile bir çatışmaya yol açtı. Bu olay onu Roma sanat ortamında marjinalleştirdi.
Son Kariyer ve Ölüm
1715’te Paris’e kısa bir ziyaretin ardından, Le Gros II Fransız meslektaşlarından düşmanlık gördü ve ertesi yıl Roma’ya geri döndü. Zorluklara rağmen, arkadaşı Juvarra aracılığıyla Turin’deki binaların cepheleri için iki heykel de dahil olmak üzere siparişler almaya devam etti. Ne yazık ki, Le Gros II 53 yaşında zatürreden öldü. Ölümünden sonra, 1725’te Accademia di San Luca’nın bir akademisyeni olarak yeniden kabul edildi.