 |
Valeri DrevilOyuncu |
İçindekiler:
- Erken Yaşam ve Eğitim
- Antoine Vitez ile Kariyeri
- Anatoli Vassiliev ile Çıkışı
- “Medea-Material”ın Doğumu
- İşbirlikleri ve Mirası
- Benzersiz Bir Yolculuk
Erken Yaşam ve Eğitim
Valerie Drevil, oyunculuk serüvenine 16 yaşında başladı. Bedava televizyon ve sinema rolleriyle yeteneğini geliştiren Valerie, daha sonra resmi tiyatro eğitimi almanın gerekliliğini fark etti. 19 yaşında, Antoine Vitez’in tiyatro okuluna kaydoldu ve ardından Paris Konservatuarı’nda eğitim aldı.
Antoine Vitez ile Kariyeri
Ünlü yönetmen Antoine Vitez’in öğrencisi olarak Valerie Drevil, yeteneği Paris’teki Théâtre de Chaillot’ta sahnede gelişti. Sophocles’in Electra, Paul Claudel’in The Satin Slipper ve Bertold Brecht’in Life of Galileo gibi oyunlarda sahne aldı. Vitez’in 1989’da Comédie-Française’ın başına geçmesi, Valerie’nin prestijli tiyatronun kadrosuna katılmasının yolunu açtı.
Anatoli Vassiliev ile Çıkışı
Valerie Drevil’in Rus yönetmen Anatoli Vassiliev ile işbirliği dönüm noktası oldu. 1992 yılında o, Vassiliev’in Lermontov’un Balodan isimli oyununda Comédie-Française’da Nina karakterini oynadı. 1993’te, Moskova’daki Dramatik Sanat Okulu’nda Vassiliev’in öğrencisi olmak için tiyatrodan ayrıldı.
“Medea-Material”ın Doğumu
2001’de, Valerie Drevil Heiner Müller’in Medea-Material isimli deneyimsel oyununda Vassiliev’in baş yönetmenliğinde başrol oynadı. Bu çığır açan çalışma, Fransız dilini değiştirerek yabancı ve çağrışımlı bir atmosfer yarattı. Valerie Drevil’in Medea olarak sergilediği performans, olağanüstü ses ve fizsel yeteneklerini ortaya koydu.
İşbirlikleri ve Mirası
Kariyeri boyunca, Valerie Drevil deneysel tiyatroyu diğer ünlü yönetmenlerle işbirlikleri yaparak dengeledi. Claude Régy ile Brittany Ulusal Tiyatrosu’ndaki solo performansı Psalm ve Edward Bond ile The Chair üzerinde çalıştı. Popülerlik cazibesine rağmen Valerie, ticari başarı yerine sanatsal keşiflere öncelik vermeyi tercih etti.
Benzersiz Bir Yolculuk
Valerie Drevil’in kariyeri, benzersiz birleşiminin bir sonucu olarak ortaya çıkmıştır. Hem Antoine Vitez’i hem de Anatoli Vassiliev’i, sanatsal yolunu şekillendiren mentörler olarak görmektedir. Onların deney ve içsel dönüşüm arayışına olan ortak bağlılıkları, sanat eserlerine kalıcı izler bırakmıştır. Valerie Drevil’in sanatsal yolculuğu, doymak bilmez merakı ve tiyatronun dönüşüm gücüne olan tutkusuyla giderek gelişmektedir.
