Vasiliy SimonenkoUkraynalı şair ve gazeteci
Date of Birth: 08.01.1935
Country: Ukraine |
İçindekiler:
Vasyl Symonenko’nun Biyografisi
Vasyl Andriyovych Symonenko, Ukraynalı bir şair ve gazeteci olup, 8 Ocak 1935 tarihinde Poltava bölgesinin Lubny ilçesine bağlı Biivtsi köyünde doğmuştur. Babası hayatında pek yer almayan Symonenko, annesi Anna Fedorovna ve anne tarafından büyükbabası tarafından yetiştirilmiştir. Edebiyat dünyasında tanınmaya başladığında babasını ziyaret etmesine izin vermiş ancak ertesi sabah kapıyı açarak ona “Çok geç kaldın, baba” demiştir.
Kariyeri ve Edebi Çalışmaları
Symonenko şairlikle üniversite yıllarında tanışmıştır. Sovyet sansürü nedeniyle eserleri isteksizce yayımlanmıştır. Hayatı boyunca sadece “Tisha i hrim” (1962) ve masal “Tsar Plaksii i Loskoton” (1963) adlı iki şiir koleksiyonu yayımlanmıştır. Ancak Samizdat şiirleri o dönemlerde büyük bir popülerlik kazanmıştır. Bu şiirler, Sovyet rejiminin eleştirisini içermiş, Sovyet halkının özellikle köylülerin yaşadığı zorlukları anlatmış ve Sovyet despotizminin zalimliklerini ortaya çıkarmıştır. Symonenko eserlerinde aynı zamanda vatanı Ukrayna’ya olan sevgisini de dile getirmiştir.
Mirası ve Karşılanması
Sovyet eleştirmenlerine göre Symonenko’nun Samizdat şiirleri, Taras Şevçenko’nun belirlediği yolu izlemiş ve 20. yüzyılın ikinci yarısında Ukrayna’nın devlet ve kültürel egemenliği için mücadelede belirleyici bir figür olmuştur. Symonenko’nun edebi mirasının akıbeti belirsizdir. Ölümünden sonra Sovyet Ukrayna’da “Podorozh u kraiyu Navpaky” (1964) adlı masal, “Zemne tyazhinnia” (1964) adlı şiir koleksiyonu ve “Poezii” (1966) adıyla seçme eserleri gibi yayınlar yapılmıştır. Ancak Sovyet eleştirmenler, Symonenko’nun Samizdat şiirlerinin etkisini tamamen yok etmeye çalışırken, aynı zamanda ölen şairin mirasını kusursuzca “partiye uygun” olarak kanonize etmeye çalışmıştır. Ancak daha sonraki yıllarda, mirası edebiyattaki “parti ruhuna” uygun olmadığı gerekçesiyle yeniden değerlendirilmiştir.
Yine de Samizdat eleştirmenleri Symonenko’nun şairliğini yüksek bir cesaret örneği olarak övmüştür. İvan Dziuba, Ivan Svitlychny ve Yevhen Sverstiuk gibi eleştirmenler, eserlerini yüksek bir değerlendirmeyle ele almıştır.