 |
Vera DavydovaRus şarkıcı (mezzo-soprano) ve öğretmen
Ülke:
 Rusya |
İçindekiler:
Vera Davidova’nın Biyografisi
Vera Aleksandrovna Davidova (1906-1993), Rus mezzo-soprano şarkıcı ve eğitimciydi. 1951’de Rusya Halk Sanatçısı unvanını, 1981’de ise Gürcistan Halk Sanatçısı unvanını kazandı. Davidova aynı zamanda bir profesör ve SSCB Devlet Ödülü’nün 1946, 1950 ve 1951 yılında layık görülen bir sanatçıydı.
Erken Dönem ve Eğitimi
Vera Aleksandrovna Davidova, Nijni Novgorod’da doğdu. Babası bir arazi ölçücüsü, annesi ise okul öğretmeniydi. Henüz iki yaşındayken ailesi, Rus Uzak Doğu’ya, Nikolaevsk-on-Amur’a taşındı. Okulda koro şarkıcılığı yapıyor ve olağanüstü sesi ve müzik yeteneği nedeniyle kısa sürede solo parçalar almaya başlıyordu. Doğa sevgisi de gelişen Davidova, özellikle Amur Nehri’nin gücüne hayrandı. Ancak daha çok dinleyerek saatlerce kayıkcıların şarkılarını dinlemeye odaklandı.
Japon işgali sırasında, 1920’de Davidova’nın ailesi Blagoveshchensk’e kaçmak zorunda kaldı. Orada eğitimine devam etti ve ilkokulda koro şarkıcılığı öğretmeye başladı. Bu dönemde zaten güçlü bir sesi, piyano çalma becerisi ve müzik teorisi bilgisi vardı. İki yıl sonra, Blagoveshchensk’e gelen bir profesyonel opera sanatçısı olan Akhmatov, amatör bir topluluk kurdu ve Davidova, ilk kez opera parçaları söylemeye başladı. Tiyatroda performans sergileyen profesyonel opera sanatçıları, yeteneğini fark edip vokal çalışmalarına devam etmesini kesinlikle tavsiye ettiler.
1924 Haziran’ında Davidova, St. Petersburg’a seyahat edip Leningrad Konservatuvarı’na girdi ve E. V. Devos-Soboleva’nın öğrencisi oldu. Giriş sınavlarında Davidova’yı dinleyen A. K. Glazunov, yeteneğini onayladı ve kariyeri boyunca desteklemeye devam etti. Derhal üçüncü sınıfa geçirilen Davidova, konservatuvarın opera stüdyosunda da yer almaya başladı. 1929’da stüdyoda Carmen rolüyle performans sergiledikten sonra Mariinsky Tiyatrosu’na davet edildi. Mariinsky’deki debut rolü, “Les Huguenots” operasındaki page Urbain rolüydü ve kısa süre sonra “Aida”da Amneris ve “Khovanshchina”da Marfa gibi zorlu rollerde sahne almaya başladı. Tiyatrodaki üç yıllık çalışması, V. Dranishnikov’un yönettiği prodüksiyonlara katılımıyla büyük ölçüde etkilenen Davidova için bir dönemsel sanatsal büyüme dönemini işaret ediyordu.
Öğretmenlik ve Son Yıllar
1956’da sahneden emekli olduktan sonra Davidova, öğretmenliğe adadı kendini. Birçok yıl Tiflis Devlet Konservatuvarı’nda çalıştı ve birçok yetenekli şarkıcıyı yetiştirdi. Onun yetiştirdiği önemli öğrencilerden biri, Bolşoy Tiyatrosu solisti ve Sovyetler Birliği Halk Sanatçısı olan Makvala Kasrashvili’dir, neredeyse kırk yıldır Bolşoy prodüksiyonlarında sahne almaktadır.
Davidova’nın sanatı uluslararası düzeyde de tanındı. Finlandiya’ya (1937), Norveç, Danimarka ve İsveç’e (1946), Macaristan’a (1948) ve İran’a başarıyla konserler verdi. Nerede sahne alsası ısınma ile karşılandı. 1946’da Norveç’teki performansları sırasında besteci Klaus Egge, “…Davidova’nın şarkısı muhteşemdi. Form, ses, yorum – her şeyi mükemmel bir uyum içinde birleştirdi ve her şarkı kendi bütünlüğüne sahipti. Performansı büyük bir kültür ve tarza sahipti” dedi.
Davidova’nın kayıtları hala büyük saygı görüyor. En önemli kayıtlarından bazıları Georges Bizet’in “Carmen” operası (1937), Pyotr Ilyich Tchaikovsky’nin “Mazepa” operası (1948), Giuseppe Verdi’nin “Aida” operası (1952) ve Nikolai Rimsky-Korsakov’un “Sadko” operası (1952) yer alıyor. Ayrıca oda müziği performanslarında da başarılı oldu. 1944/45’te 18. yüzyıldan çağdaş bestecilere uzanan bir dizi Rus romansı sundu. Grieg, Sibelius ve Sinding gibi bestecilerin yorumları, duygusal ve nüanslı performanslarıyla övgü aldı.
Vera Aleksandrovna Davidova, eşsiz vokal yeteneği ve öğretme konusundaki bağlılığıyla anılar bıraktı. Operanın dünyasına ve bir eğitimci olarak yaptığı katkılar hala kutlanmaktadır.
