Vincenzo Gioberti İtalyan filozof, devlet adamı ve siyasi figür, rahip Doğum Tarihi: 05.04.1801 Ülke: İtalya

İçindekiler:

1. Erken Yaşam ve Eğitim
2. Teolojik ve Felsefi Kariyer
3. Siyasi Liderlik
4. Sonraki Yaşam
5. Felsefi Katkılar
6. İtalyan Düşüncesine Etkisi

Erken Yaşam ve Eğitim

Vincenzo Gioberti, 1801 yılında İtalya’nın Torino şehrinde doğdu. 1822 yılında rahip olarak görevlendirildi ve 1825 yılında Teoloji Fakültesi’nden mezun oldu.

Teolojik ve Felsefi Kariyer

Gioberti, Torino Üniversitesi’nde teoloji profesörü olarak tanındı ve saray papazı olarak görev yaptı. Ancak vatansever faaliyetleri cumhuriyetçi komplo suçlamalarına ve hapse atılmasına yol açtı. 1833 yılında sürgüne gönderildi.

Paris ve Brüksel’deki sürgününde, Gioberti felsefe ve siyaset üzerine geniş çapta yazılar kaleme aldı. 1838’de “Doğaüstü Kuram” ve 1839-1840 yıllarında “Felsefe Çalışmalarına Giriş” gibi eserleri, ontolojik ilkelerin üstünlüğünü vurgulayan anti-psikolojik bir felsefe sunmaktadır.

Siyasi Liderlik

1847 yılında amnesti ile Torino’ya dönen Gioberti, bir milletvekili, muhalefet lideri ve nihayetinde 1848 yılında Sardinya Krallığı hükümetinin başı oldu. Programı, İtalya’nın bağımsızlığı ve birliğinde Piedmont’un liderliğini savunmaktaydı.

Gioberti hükümeti, Toskana ve Papalık Devletleri’nde cumhuriyetçi güçlerin muhalefetiyle ve papanın dünyasal gücünü ortadan kaldırma çabalarıyla karşı karşıya kaldı. Birkaç ay sonra çöktü.

Sonraki Yaşam

Hükümetinin çöküşünden sonra, Gioberti Paris’e büyükelçi olarak atandı. Elçiliğin geri çağrılmasından sonra, 1852 yılında ölümüne kadar özel bir vatandaş olarak Paris’te kaldı.

Felsefi Katkılar

Ontologizm olarak bilinen felsefi sistemiyle, Gioberti, felsefede psikolojik eğilimleri aşmayı amaçladı. “Varlık, varlıkları yaratır” şeklindeki “ideal formülü” temel bir yargı olarak önerdi ve bu formülün bireysel özgürlüğü ve otonomiyi, öznellik tehdidine karşı koruyabileceğini savundu.

İtalyan Düşüncesine Etkisi

İtalyan milliyetçiliği ve liberalizmi üzerine çalışmaları, özellikle “İtalyanların Ahlaki ve Sivil Üstünlüğü” (1843) adlı kitabı, İtalyan birleşme hareketi üzerinde derin bir etki yaptı. Fikirleri, ılımlı liberal kesimleri etkiledi ve İtalya’nın sonunda birleşmesinde rol oynadı.