Yumiko Kuraxasi

Japon yazar

Doğum Tarihi:10.10.1935

Ülke:Japonya

Erken Yaşam ve Eğitim

Yumiko Kurahashi, 1935 yılında Japonya’nın Kami, Kochi Prefektörlüğü’nde doğdu. Japon edebiyatı alanında Kyoto Üniversitesi’nde başladığı eğitimine, bir yıl sonra Meiji Üniversitesi’ne geçerek devam etti. Meiji Üniversitesi’nde Fransız edebiyatı üzerine çalışmalar yaptı ve Masanao Saito’dan mentorluk aldı. Kurahashi, Mitsuo Nakamura, Kenichi Yoshida ve Ken Hirano gibi dönemin önde gelen Japon edebiyatçılarından dersler de aldı.

Edebi Çıkış ve Erken Tartışmalar

Meiji Üniversitesi’nde geçirdiği dönemde, Kurahashi ilk romanı “The Communist Party”yi 1960 yılında yayımladı. Bu eser, o zamanın öğrenci hareketinde yaygın olan solcu eğilimleri sert bir şekilde eleştiren bir hiciv niteliği taşıyordu. Eser, eleştirmen Ken Hirano’dan yüksek övgü aldı ve “Mainichi Shimbun” gazetesinde bir inceleme yayımlandı.

Kurahashi’nin sonraki romanı “The End of Summer,” Akutagawa Ödülü’ne aday gösterildi, ancak ödülü kazanamadı. Bu dezavantaja rağmen, Kurahashi, Takeshi Kaiko, Shintaro Ishihara ve Kenzaburo Oe gibi yazarlarla birlikte “Yeni Üçüncü Dalga” olarak tanındı.

1961 tarihli “Dark Voyage” adlı romanı, belirgin bir ikinci şahıs bakış açısında yazılmış olmasıyla eleştirmenler arasında tartışmalara yol açtı. Jun Eto, Kurahashi’yi Michel Butor’un “Changing” adlı romanını taklit etmekle suçlayarak, eserin intihal olduğunu iddia etti. Bu iddialar sonucunda sert bir tartışma yaşandı ve Kurahashi ile savunucusu Takeo Okuno, Jun Eto, Oe ve Kodji Shirai gibi bir grupla karşı karşıya geldi.

Marjinalleşme ve Edebi Denemeler

1962 yılında üniversiteyi terk eden Kurahashi, kamusal gözden giderek uzaklaştı. 1964 yılında NHK’da yapımcı olan Tomihiro Kumagaya ile evlendi ve Amerika Birleşik Devletleri’ndeki Iowa Üniversitesi’nde bir yıl geçirdi. Deneysel romanı “The Adventures of Q the Needleman” (1969) karışık tepkiler aldı.

Kurahashi’nin, 1971 yılında yayımlanan “The Floating Bridge in a Dream” ile çalışmalarında radikal bir değişim gerçekleşti ve bu eser eleştirmenlerden büyük ilgi görmedi. “Cruel Fairy Tales for Adults” (1984), geleneksel masalları sorgulayan ve en popüler eseri haline gelen bir çalışması oldu. Distoypik romanı “Journey to Amamon” (1987) ile Izumi Kyoka Ödülü’ne layık görüldü.

Son Eserler ve Miras

Son yıllarında, Kurahashi, Antoine de Saint-Exupéry ve Shel Silverstein gibi yazarların eserlerini çeviri yapmaya odaklandı. 69 yaşında dilate kardiyomiyopatiden hayatını kaybetti ancak yaşam kurtarıcı ameliyatları reddetmişti.

Kurahashi’nin eserleri soyutluğu, ahlaki yoksunluğu ve siyasi tarafsızlığı ile bilinir. Japon edebiyatının geleneklerine meydan okudu ve kariyeri boyunca gizemli bir figür olarak kaldı. Yazıları, anti-dünya teması, kimlik akışkanlığı ve dilin dönüştürücü gücü gibi temaları ele almaktadır.

Kurahashi’nin eserleri, Batı’da Japonya’dan daha fazla tanınmaktadır. Başlıca eserleri İngilizce ve Almanca’ya çevrilmiş, benzersiz edebi vizyonu küresel bir kitleye ulaşmıştır. Erken kariyerini saran tartışmalara rağmen, şimdi postmodernist edebi akımın önemli bir figürü olarak kabul edilmektedir.