Giuseppe Arcimboldo İtalyan sanatçı Country: İtalya

İçindekiler:

1. Giuseppe Arcimboldo: Hayal Gücüyle Portrelerin Sanatçısı
2. Kraliyet Portreleri ve Saksonya Dükü Augustus’tan Komisyon
3. Geleneklere Uymayan Deha
4. Dengeli Bir Zihin ve Maniyerist Sanatçı
5. Tanınma ve Miras

Giuseppe Arcimboldo: Hayal Gücüyle Portrelerin Sanatçısı

İtalyan sanatçı Giuseppe Arcimboldo, meyve, sebze, çiçek, balık, kitaplar gibi nesnelerden oluşan portreleriyle tanınır. Zengin hayal gücü sayesinde nesneleri tuvalde uyumlu bir şekilde düzenleyerek okunabilir portreler oluşturdu. Bazı eleştirmenler, Arcimboldo’nun tablolarını zihinsel sorunlara işaret eden bir ürün olarak gördü, ancak çoğunluk onun sadece Rönesans’ın gizemleri, bulmacaları ve kaprisleri tarafından büyülenmiş olduğuna inanıyordu. Giuseppe Arcimboldo, 1526 veya 1527 yılında Milano, İtalya’da doğdu. Babası Biagio Arcimboldo da bir sanatçıydı. Babasının izinden giden Giuseppe, 21 yaşında ilk olarak bir dekoratör oldu ve yerel katedrallerde güzel vitray pencereler ve freskler oluşturdu.

Kraliyet Portreleri ve Saksonya Dükü Augustus’tan Komisyon

1562 yılında Arcimboldo, Viyana’daki Habsburg sarayında Ferdinand I’in mahkeme portrecisi oldu. Ardından Prag’daki sarayda Maximilian II ve oğlu Rudolf II’yi resmetti. Saksonya Dükü Augustus, Viyana’yı ziyaret ettiğinde Arcimboldo’nun eserlerini görüp kendisi için “Dört Mevsim” serisinin bir kopyasını sipariş etti.

Geleneklere Uymayan Deha

Arcimboldo’nun geleneksel dini eserleri unutulurken, sebzelerden, meyvelerden, bitkilerden, deniz hayvanlarından ve köklerden oluşan insan başları portreleri hala çağdaşlarını büyülemeye devam etti. Giuseppe’nin çalışmalarında nesneleri rastgele kullanmadığı bilinir. Her bir nesne benzersiz özelliği için seçilmişti. Örneğin, “Kütüphaneci” adlı portresini oluştururken, dönemin kitap kültürünü simgeleyen tüm elemanları kullandı, kütüphanede bireysel bölümleri ayıran perdelerden tutun da kitapları okuma hanesini temsil eden tüm öğelere kadar. Sonuç olarak, Arcimboldo sadece doğayı ve insanları değil, aynı zamanda ikisinin ne kadar iç içe geçmiş olduğunu da gösterdi. Ancak, bazı kitaplar dünyasıyla bağlantılı akademisyenler, Arcimboldo’nun bilgelikle dalga geçtiğini düşünerek “Kütüphaneci” eserini eleştirdiler. Aslında sanatçı, kitapları sadece miktarlarını sergilemek için değil, okumak için toplayan zengin bireyleri kınadı.

Dengeli Bir Zihin ve Maniyerist Sanatçı

Bazı eleştirmenler, tartışmalarında Arcimboldo’nun tablolarını zihinsel sorunlarının bir ürünü olarak gösterirken, çoğunluk sanatçının zihinsel açıdan dengeli olduğuna ve sadece Rönesans’ın gizemleri, bulmacaları ve kaprisleri tarafından büyülenmiş olduğuna inanıyordu. Giuseppe, 16. yüzyıl Maniyeristi olarak bilinir. 1520 ile 1590 arasındaki geçiş dönemi olan Maniyerizm, Yüksek Rönesans’tan bazı sanatsal unsurları benimsemiş ve Barok döneminin etkisi altında gelişmiştir. Genel olarak, Maniyerizm insanlar ile doğa arasında sıkı bir bağlantıyı gösteriyordu. Arcimboldo da portrelerinde doğaya minnettarlığını göstermeyi denedi. “İlkbahar” adlı portresi tamamen çeşitli ilkbahar çiçekleri ve bitkilerden oluşuyordu. Şapkadaki çiçeklerden boyna, hatta dudaklar ve burun bile çiçeklerden oluşurken, beden bitkilerden “ayarlanmıştı”. “Kış” portresinde ise ağaç kökleri ağırlıklı olarak kullanılmıştı. Sürekli yeşil bitkilerden bazı yapraklar ve diğer ağaçlardan dallar saç olarak hizmet ederken, hasır bir mat giysi olarak rol oynadı.

Tanınma ve Miras

Arcimboldo, görevinden istifa ettikten sonra bulunduğu Prag’dan Milano’ya dönerek 11 Temmuz 1593 tarihinde hayatını kaybetti. Kariyerinin son aşamasında, meyve, çiçek ve sebzelerden Rudolf II’nin görüntüsüne dönüştürülmüş kompozisyon portre olan “Vertumnus” eserini hazırladı. Bu eser, toplum tarafından ve Rudolf II tarafından büyük hayranlık gördü ve Arcimboldo’ya layık bir şekilde ödüllendirildi. Otuz Yıl Savaşı sırasında İsveç ordusu Prag’ı işgal ettiğinde, Rudolf II’nin koleksiyonundan birçok Arcimboldo tablosu çalındı.