 |
George Romneyİngiliz portre ressamı
Doğum Tarihi: 15.12.1734
Ülke:  Büyük Britanya |
İçindekiler:
George Romney: İngiliz Portre Ressamı
George Romney, insan yüzünün çekiciliğini ve güzelliğini eserlerinde yakalama yeteneğiyle tanınan İngiliz portre ressamıdır. 18. yüzyılın başında doğan Romney, Londra’daki sanatsal başarısı hızla, dönemin ünlü ressamı Sir Joshua Reynolds’u gölgede bıraktı, bu durum kıskançlığa neden oldu.
Romney, durgun ve sessiz bir köylü olarak, “kahraman konuları” geceleri çalıştı ve portrelerinde konularının geçici duygularını başarıyla yansıtma yeteneğine sahipti. Modellerini övmesi, özellikle İngiltere’nin en güzel kadınları arasında hızla popülerlik kazanmasına katkıda bulundu.
Yaşamı boyunca aldığı övgülere rağmen, 18. yüzyıl İngiltere portre sanatı tarihinde Thomas Gainsborough ve Sir Joshua Reynolds gibi isimlerle gölgede kalan Romney’nin, tartışmasız yeteneği, sanatsal vizyonu ve özgün kişiliği ona küresel portre sanatının tarihinde hak ettiği yeri sağlamıştır.
Biyografi
George Romney, az resmi eğitim almış ve bir mobilya yapımcısının oğluydu. Zayıf okul performansı, babasının herhangi bir akademik girişim umudunu terk etmesine yol açtı ve onun yerine aile işinin eğitimini aldı. Remarkably
Romney’nin sanatsal yeteneği genç yaşta ortaya çıktı, çünkü babasının atölyesinde çalışan çırağı andıran portreler üretme yeteneğine sahipti. Bir asistan, sanatsal eğilimleri olan bir kişi, Romney’ye aylık resimli dergiler sağladı. Ancak, 21 yaşında, henüz 4 yıl boyunca Paris’te Jean-Baptiste van Loo ile zaman geçirmiş olan tanınmış portre ressamı Christopher Steele’in altında çalışmaya başladı.
Orta yıllarında Londra’ya gerçekleşen yolculuşuna başlamadan önce, Romney, Kuzeybatı İngiltere’deki Kendal ve çevrelerindeki Lancaster ve York kontluklarında müşterilere hizmet vererek kendi portre ressamı olarak çalıştı. Yirmi yedi yaşında, karısını ve iki çocuğunu geride bırakarak Londra’ya daha büyük fırsatlar aramak üzere yola çıktı.
Orta 18. yüzyılda, Londra, tanınmayı ve popüler olmayı zorlaştıran iki binin üzerinde portre ressamına ev sahipliği yapıyordu. Ancak, Romney’nin olağanüstü yeteneği hızla ona başarı getirdi. 1775 yılında Cavendish Meydanı’nda geniş bir ev kiraladı ve burada hayatının en parlak ve mutlu yıllarını yaşadı. Reynolds gibi, Romney de tüm müşterilerinin isimlerini özenle kaydettiği bir günlüğe sahipti. Otuz yıldan az bir sürede stüdyosu, felsefeci Edmund Burke, tarihçi Thomas Turton, ünlü oyuncular Sarah Siddons ve Garrick, sanatçı ve şair William Blake ve sayısız güzel İngiliz kadın gibi dikkate değer figürler de dahil olmak üzere dokuz binden fazla modaya uygun kişiyi çekti. Son 18. yüzyılın İngiltere’sinin çoğu, en zengin, en ünlü ve en önemli kişilikleri, Romney’nin stüdyosunu ziyaret etmeyi bir türlü reddedemiyor gibiydiler.
Romney, sanatsal eğitimini 1773 yılında İtalya’ya yaptığı bir geziyle tamamladı – profesyonellik hedefinde olan herhangi bir 18. yüzyıl sanatçısı için zorunlu bir hac. İtalya, Romney üzerinde derin etkiler bıraktı ve dengeyi seven kompozisyonları, pürüzsüz ritimleri, net konturları, ve yerel ve canlı renk kombinasyonlarına olan sevgisi gibi klasikçilik yanlılığının bağlı bir taraftarı oldu. Özellikle Parma’daki Correggio’nun eserleri ve Roma’nın heykelleri onu büyüledi. Daha sonra, Romney, eserlerini sergileyebileceği mekanlarından birinde, “Laocoön,” “Apollo Belvedere” ve diğerlerini içeren muhteşem heykel dökümlerinden oluşan küçük bir koleksiyon topladı. Romney’nin müze koleksiyonu, portrelerinden bazılarının yanı sıra, S.R. Vorontsov’un, İngiltere’nin Rus elçisi ve çekici Mrs. Harriet Greer’ın müthiş portresini de içeren birkaç eserini barındırıyor.
Romney’nin yeni evindeki zamanı kısa sürdü, çünkü yaşamı boyunca onu rahatsız eden kronik hastalığı kötüleşti. Sık sık depresyon, korku ve sinirlilik nöbetleri, Romney’yi 1799 yılında sadık eşi tarafından bakılmak üzere doğup büyüdüğü kasabaya geri dönmesine neden oldu. Parçalanmış ve hasta bir şekilde geldi, çalışamaz hale geldi veya düşünebilirdi. O’nu sabırla bekleyen sadık eşi, ona özenle bakarak üç yıl sonra onu yerel kilise mezarlığına gömdü.
Kaynaklar:
V. Polyakov, 1984. “Yüz Gün İz Bırakan Tarih: Sanatsal Takvim. Yıllık İllüstrasyonlu Baskı.” Moskova, 1984.
