George Sudarshan Hayatı
George Sudarshan, Hindistan kökenli ünlü bir Amerikalı teorik fizikçidir. 16 Eylül 1931 tarihinde Güney Hindistan’daki küçük Pallam köyünde doğmuştur. Eğitimine Church Mission Society College’da başlamış ve Madras’taki Christian College’dan 1951 yılında mezun olmuştur. 1952 yılında Madras Üniversitesi’nden yüksek lisans derecesi almıştır. Daha sonra Tata Temel Araştırma Enstitüsü’nde (TIFR) Homi Jehangir Bhabha’nın rehberliğinde çalışmıştır.
Sudarshan daha sonra New York’a taşınmış ve Robert Marshak’ın mentorluğunu aldığı Rochester Üniversitesi’ne kaydolmuştur. 1958 yılında aynı üniversiteden doktora derecesini almıştır. Sudarshan, zayıf etkileşimlerin V-A teorisini geliştiren Marshak ile birlikte çalışmış, bu teori daha sonra Richard Feynman ve Murray Gell-Mann tarafından yeniden keşfedilmiş ve elektrozayıf teorinin gelişimine yol açmıştır.
Sudarshan ayrıca kuantum temsilini kavramsal olarak geliştirmiştir. 2005 yılında Benzer çalışmaları nedeniyle Roy Glauber Nobel Ödülü almıştır. Genel olarak, Sudarshan’ın en büyük katkısı kuantum optiği alanında olmuştur. Klasik ve kuantum optiği için eşdeğer teoremler ile sıkıca kuantum optik olaylar için teoremler formüle etmiştir. Işık hızından daha hızlı seyahat eden parçacıklar olan takyonların varlığını öneren ilk kişidir.
Akademik ve Bilimsel Başarılar
Sudarshan TIFR, Rochester Üniversitesi, Syracuse Üniversitesi ve Harvard Üniversitesi’nde dersler vermiş ve fizik profesörü olarak University of Texas at Austin’de görev yapmıştır. 1969 yılından bu yana Hindistan Bilim Enstitüsü’nde de kıdemli profesör olarak çalışmaktadır.
Nobel Ödülü ve Eleştiriler
Sudarshan’ın bilimsel çalışmaları Nobel Komitesi tarafından sürekli olarak göz ardı edilmiş, benzer araştırmaları yapan diğer bilim insanları ödüllendirilmiştir. 2005 yılında Sudarshan’ın kuantum optiği alanındaki çalışmaları için Glauber ile birlikte ödüllendirilmesi gerektiğini belirten bir grup fizikçi İsveç Akademisi’ne mektup yazmıştır.
Sudarshan, Hindustan Times’a verdiği röportajda komitenin kararından hayal kırıklığı duyduğunu ve kendi araştırmalarının Nobel Ödülü’ne değer olduğunu belirtmiştir. 1979 yılında da benzer bir durum yaşanmış ve komite, diğer bilim insanlarının aynı keşifleri yapmasına rağmen Sudarshan’ı ödüllendirmemiştir.
