Johann Herder Alman kültür tarihçisi Doğum Tarihi: 25.08.1744 Ülke: Almanya

İçindekiler:

1. Johann Gottfried Herder’in Biyografisi
2. Seyahatler ve Etkiler
3. Bückeburg ve Weimar’da Hayatı
4. Eserler ve Katkıları

Johann Gottfried Herder’in Biyografisi

Johann Gottfried Herder, 25 Ağustos 1744 tarihinde Doğu Prusya’nın Mohrungen şehrinde doğmuş Alman bir kültür tarihçisidir. Bir okul öğretmeninin oğluydu. 1762’de Königsberg Üniversitesi’nin teoloji fakültesine kaydoldu. 1764’te Riga’da bir kilise okulunda öğretmen olarak görev aldı ve 1767’de Riga’daki iki büyük kilisenin yardımcı papazı oldu.

Seyahatler ve Etkiler

Mayıs 1769’da Herder bir seyahate çıktı ve Kasım ayında Paris’e vardı. Haziran 1770’te Holstein-Eutin prensiyal hattının varisini Hamburg’a eşlik etti ve ona rehberlik yaptı, bu sırada Moses Mendelssohn ile tanıştı. Darmstadt’ta bulunduğu süre zarfında Caroline Flachsland ile tanıştı ve daha sonra evlendi. Strasbourg’da başarısız bir göz operasyonu geçirdi ve o sırada hala öğrenci olan ve meşhur bir şair olacak olan Johann Wolfgang von Goethe ile yakın bir ilişki kurdu.

Bückeburg ve Weimar’da Hayatı

1771-1776 yılları arasında Herder, Bückeburg’da baş papazlık görevini ve konsistorium üyeliğini üstlendi. Goethe’nin müdahalesiyle 1776’da Weimar’a davet edildi, burada saray vaizi ve konsistorium üyesi oldu. 1788-1789 yıllarında İtalya’ya yaptığı bir gezinti haricinde, Herder hayatının geri kalanını Weimar’da geçirdi. 1801’de Bavyera Elektörü’nden soyluluk unvanı alan Herder, 18 Aralık 1803’te vefat etti.

Eserler ve Katkıları

Herder’ın erken eserleri, “Alman Edebiyatı Üzerine Parçalar” (1767-1768) ve “Eleştirel Ormanlar” (1769), öncüsü Gotthold Ephraim Lessing’in temellerini genişletti. Bu eserler, Lessing’in “Edebiyat Mektupları” ve “Eleştirel Ormanlar” ile birlikte ele alındı; “Eleştirel Ormanlar” Lessing’in “Laocoon”una bir eleştiriyle başladı. “Ossian ve Antik Şarkılar Üzerine Yazışmalardan Alıntılar” ve “Shakespeare” adlı makalelerindeki eserleri, “Alman Karakteri ve Sanatı Üzerine” kitabında (1773) yer alan, “Fırtına ve Stres” hareketinin program belgesi olan Herder, tüm edebiyatın nihayetinde halk şarkılarından türediğini kanıtlamaya çalıştı. “Halk Şiirleri” (1778-1779), daha sonra “Şiirlerde Ki Halkın Sesleri” adını alan, geniş kabul gören bir eser oldu. Bu, çeşitli milletlerden güzelce çevrilen şarkıların yanı sıra Herder, Goethe ve Matthias Claudius’a ait özgün şiirleri içeriyordu. Herder’ın en büyük eseri olan “İnsanlık Tarih Felsefesi Fikirleri” (1784-1791) tamamlanamadı. Bu eserin amacı, doğa ile insanlığın kültürel gelişimi arasındaki yakın bağlantıyı ortaya çıkarmaktı. Herder için tarih, Tanrı’nın eylemlerinin sahnesiydi, Tanrı’nın planının gerçekleşmesi ve doğanın içinde Tanrı’nın açığa çıkmasıydı. İnsan varoluşunun tek amacı, insanlığın ve insanlığın ilerlemesiydi.