Karl KrausAvusturyalı yazar, eleştirmen, parlak denemeci.
Doğum Tarihi: 28.04.1874
Ülke: Avusturya |
İçindekiler:
Karl Kraus’un Biyografisi
Karl Kraus, Avusturyalı yazar, eleştirmen ve parlak denemeci olarak bilinir. 28 Nisan 1874’te o dönemde Avusturya-Macaristan İmparatorluğu’nun bir parçası olan Jičín’de doğmuştur. Hayatının çoğunu Viyana’da geçirmiştir.
Erken Yaşam ve Kariyer
Kraus, Viyana kültürel yaşamındaki onu rahatsız eden olayların aslında derinlemesine yozlaşmış bir toplumun semptomları olduğu sonucuna hızla vardı. 1899’da kendi dergisi “Die Fackel” (“Meşale”) yayınlamaya başladı ve bu dergiden seçme yayınlardan oluşan ciltler çıkardı: “Ahlak ve Suçluluk” (1908), “Çin Seddi” (1910), “Son Yargı” (1919), “Sihrin Dünya Yıkımı” (1922), “Edebiyat ve Yalanlar” (1929) ve “Dil” (1937).
İnsanlığın Son Günleri
Kraus’un I. Dünya Savaşı sırasında yazdığı ve 1919’da yayımlanan en önemli eseri “İnsanlığın Son Günleri” (Die letzten Tage der Menschheit) adını taşır. Diğer oyunları arasında “Edebiyat” (1921), “Rüya Tiyatrosu” (1922) ve “Bulutların Ülkesi” (Wolkenkuckucksheim) bulunmaktadır. 1952’de, Almanya’da Hitler iktidara geldikten sonra oluşturulan “Die Fackel” özel baskısı olan “Üçüncü Cadılar Bayramı” (Die Dritte Walpurgisnacht) yayımlandı.
Alay ve Dil
Kraus’un alayı, dilin doğal saflığı ile yazarların ellerindeki dilin stilistik ve anlamsal bozulması arasındaki çelişkiden besleniyordu. Burokratlar, siyasetçiler, yazarlar ve gazeteciler arasındaki dil yozlaşmasını eleştirdi. Ona göre dünyanın kötülükleri, kelimelerin saflığı ile kamu konuşmasının kirli niyetleri arasındaki sonsuz uyuşmazlıktan doğmaktaydı. Ona göre Nazi Almanya, böyle bir tehlikenin simgesiydi. Birçok eleştirmen, Kraus’u zamanın erdemlerinin bir savunucusu olarak ve bireysel kusurların eleştirisini soyut manevi kusursuzluk savunusu olarak görüyor.