Vakhylid: Yunan Şair

Yunan şairi

Ülke: Yunanistan

Vakhylid: Yunan Şair ve Koro Lirik Şiir Temsilcisi

Vakhylid, Yunan şairi olarak koro lirik şiirin bir temsilcisidir. Hellenistik İskenderiye akademisyenleri tarafından Dokuz Lirik Şairler listesine dahil edilmiştir. Keos adasındaki Ioulis şehrinde doğan Vakhylid, tanınmış şair Simonides’in yeğenidir. Simonides’in ona koro şarkıları yazma kurallarını öğretmiş olabileceği ve kuşkusuz yeğeni üzerinde önemli bir etkisi olduğu düşünülmektedir. Vakhylid, mitolojik anlatıları koro lirik şiirin en önemli bileşenlerinden biri haline getiren Stesichorus’un halefidir. Vakhylid, Pindar’ın çağdaşı olup metinlerinden, sık sık Atina, Makedonya, Sicilya, Thessaly ve Aegina’da çeşitli yarışmalarda Pindar ile yarıştığı açıktır. Vakhylid, güçlü Thessaly ailelerinin temsilcileri için, Makedonya kralı I. Alexander için, Sirakuza tiranı Hiero I için ve Atina, Keos ve Aegina’daki soylu aileler için yazdı. Atina ve Keos aileleri için yazdığı dithyrambs bu türün gelişiminde önemli bir aşama olarak kabul edilir.

Biyografi

Vakhylid, Hiero’nun Sarayı’na yaptığı Sicilya seyahati gibi çeşitli yolculuklara çıkmıştır. Hayatının sonlarına doğru sürgün cezasına çarptırılan Vakhylid Peloponez’e taşındı. Hellenistik dönemde Vakhylid’in eserleri türlerine göre 9 kitap halinde sınıflandırılmıştır: Himnler, Paeanlar, Dithyrambs (6 tanesi günümüze ulaşmış, bazıları hasarlı), Prosodiae (“geçit törenleri için şarkılar”), Parthenia (“kızlar için şarkılar”), Hyporchemes (“danslar için şarkılar”), Encomia veya Skolia (“içki şarkıları”), Epinicia (“zafer şarkıları”; 14 tanesi günümüze ulaşmış, bazıları hasarlı) ve Erotika (“aşk şarkıları”). Bugüne kadar sağ kalan şarkıların en sonuncusu M.Ö. 452 tarihli.

Şiir Tarzı ve Eserler

Vakhylid’in epinicia’ları Pindar’ın eserlerindeki kuralları takip eder, ancak karakter açısından farklıdır. Vakhylid, Pindar’ın şiirlerindeki büyüklükten yoksundur; detaylara ve özenli işçiliğe odaklanır, Pindar’dan daha net ve basit bir biçimde yazmaktadır. Yaratıcı ve cesur metaforlardan yoksun olmasına ve Pindar’ın sert yüceliğine ulaşmamasına rağmen, Vakhylid’in metinleri Pindar’dan daha basit ve gerçek İyon zarafetiyle doludur. Form inceliği, dilin şeffaflığı ve imgelerin plastiklikleriyle ünlüdür.

Vakhylid, eserlerinde şarkıları alan kişileri över ve onlara pek çok incelikli iltifat sunar. Vakhylid’in metinlerinin anlatı bölümleri (tanrıların ve kahramanların hayatlarından sahneleri tasvir eder) güzel, şiirsel ve dolu dolu dramatik gerilim ve hatta patosla doludur. Koro lirik şiirin içkin tarzına Vakhylid tarafından gerçekleştirilen süslü tarz, bir isme çevresinde gruplandırılmış sıfatların kullanımıyla sağlanır. Basit olmalarına rağmen, Vakhylid’in eserlerinde karmaşık sıfatların kullanımı, birçoğu yeni terimlerdi.

Vakhylid, Syracuse’lı Hiero’nun 468 M.Ö. Olimpiyat Oyunları’ndaki savaş arabasına zaferi için verilen siparişi ile epinisiyon türünde önemli bir başarı elde etti. Bu epinicion, Pindar’ı kendi eserlerinin bazılarıyla hayal kırıklığına uğrattı çünkü önceki odesinde Hiero için yazdıklarında Pindar, koruyucusunun bedensel ve siyasi zayıflıklarını Vakhylid kadar incelikli bir şekilde ele alamamıştı.

Epinicia’nın üzerinde, dithyrambs’ların daha önemli olduğu düşünülmektedir, çünkü bunlar tamamen mitolojik anlatıları lirik-epik bir tarzda sunarlar. 5. yüzyılda dramın gelişmesi, özellikle Dionysos’un kültüyle ilişkilendirilen (daha sonra dramatize edilen) dithyrambın daha fazla dramatize edilmesine yol açtı.

Vakhylid, bilinmeyen mitlerin versiyonlarını kullandı ve sık sık Attika geleneğine başvurdu (Vakhylid’in mitleri Pindar’ın liriklerinden çok daha epik yakındır). Bu bağlamda, “Theseus” adlı dithyramb özellikle ilginçtir, çünkü Atina Kralı Aegeus ile koronun arasında geçen bir diyalog şeklinde sunulmuştur.