 |
Yanka KupalaBelarus’un halk şairi
Doğum Tarihi: 07.07.1882
Ülke:  Belarus |
İçindekiler:
- Yanka Kupala’nın Biyografisi
- Eğitim ve Kariyerinin Başlangıcı
- Edebi Katkıları
- Devrim Hareketi ve Sovyet Dönemi
- Son Eserleri ve Tanınma
- Mirası ve Başarıları
Yanka Kupala’nın Biyografisi
Yanka Kupala, gerçek adı Ivan Dominikovich Lutsevich olan, Belarus’un Viazynka köyünde 25 Haziran 1882’de doğdu. Alçakgönüllü bir kökeninden gelmesine rağmen, Kupala, Belaruslu Ulusal Şair olarak anılan ünlü bir Belaruslu şair oldu.
Eğitim ve Kariyerinin Başlangıcı
Kupala, 1909-1913 yılları arasında St. Petersburg’daki A. S. Chernyaev’in genel eğitim kurslarında okudu. Daha sonra, 1915 yılında Moskova’daki A. L. Shanyavsky Halk Üniversitesi’ne katıldı. Genç yaşlarında Kupala, şairliğe tamamen kendini adadan önce, özel öğretmen, kâtip ve işçi olarak çeşitli meslekler deneyimledi.
Edebi Katkıları
Kupala’nın edebi yolculuğu, 1905 yılında ilk şiiri “Muzhik”i yayımlamasıyla başladı. 1907’den itibaren “Nasha Niva” gazetesine katkıda bulundu ve sonunda onun çalışanlarından biri oldu, 1914-1915 yıllarında editör olarak görev yaptı. Yakub Kolas ile birlikte Belarus edebiyatı için temel atan Kupala, etkili yazar Maksim Gorki’nin ideolojik ve yaratıcı gelişiminde önemli bir rol oynadı.
Devrim Hareketi ve Sovyet Dönemi
Kupala, halkın devrimci kurtuluş hareketiyle yakından ilişkilendi. Şiirleri, Belarus halkının Sovyet dönemindeki derin değişiklikleri yansıttı. Bu dönemdeki önemli eserleri arasında “Zhaleika” (1908), “Guslyar” (1910), “Hayat Yolu” (1913), “Ebedi Şarkı” (1908, 1910’da yayımlandı), “Mezar Tepesi,” “Mezar Tepesindeki Rüya” (her ikisi 1910), “Bondarovna” (1913), “O ve Ben” (1910, 1913’te yayımlandı), “Aslanın Mezarı” (1913) ve “Pavlinka” (1913) ile “Harap Yuva” (1913, 1919’da yayımlandı) gibi şiir koleksiyonları ve oyunları bulunmaktadır.
Son Eserleri ve Tanınma
Sonraki yıllarda, Kupala’nın şiiri, sosyalizmi inşa mücadelesinden ilham alarak evrildi. Eserleri vatansever ruhu ve Büyük Vatansever Savaş sırasında (1941-1945) faşist işgalcilere karşı direnişi yansıttı. Bu dönemden önemli eserleri arasında “Miras” (1922), “İsimsiz” (1925), “İnşaata Şarkı” (1936), “Belarus, Nişan Taşıyıcı” (1937), “Kalpten Gelen” (1940; 1941’de SSCB Devlet Ödülü’ne layık görüldü), “Oressa Nehri Üzerinde” (1933), “Taras’ın Kaderi” (1939) gibi şiir koleksiyonları ve daha fazlası bulunmaktadır.
Mirası ve Başarıları
Yanka Kupala’nın şiiri, Belarus halkının en iyi sanatsal ve demokratik geleneklerinde derin köklere sahipti. Halk şarkılarının lirizmi ve melodisiyle beslenen ve Rus sanat kültürünün başarılarından ilham alan eserleri, Belarus diline ünlü eserleri tercüme etti; bunlar arasında “İgor’un Yolculuğu” ve Aleksandr Puşkin’in “Bronz Atlı”su ile Taras Şevçenko, Adam Mickiewicz, Maria Konopnitskaya, Nikolay Nekrasov, Alexei Koltsov, Ivan Krylov ve diğerlerinin eserleri bulunmaktadır.
Kupala, Belarus edebiyatına önemli katkılarından dolayı Lenin Nişanı ile ödüllendirildi. 1945 yılında, Kupala’ya adanmış bir müze Minsk’te açıldı, onun kalıcı mirasının bir kanıtı olarak hizmet vermektedir. Eserleri birçok dile çevrildi ve hem Sovyetler Birliği içinde hem de yurt dışında insanlar arasında yankı uyandırdı.
