Yasunari Kawabata’nın Hayatı
Yasunari Kawabata, Japon yazar ve 1968 Nobel Edebiyat Ödülü sahibidir. Osaka’da doğan Kawabata, eğitimli ve zengin bir aileye sahipti. Sadece 2 yaşındayken babası, bir doktor, vefat etti. Bir yıl sonra annesi de öldü ve genç çocuk, anne tarafından büyütülen büyükannesi ile kalakaldı. Birkaç yıl sonra, hem büyükannesi hem de kızkardeşi vefat edince, Kawabata sevgili dedesiyle kaldı.
Çocukluğunda ressam olmayı hayal etmesine rağmen, 12 yaşındayken yazar olmaya karar verdi. 1914 yılında, dedesinin ölümünden kısa bir süre önce 16 Yaşındaki Bir Gencin Günlüğü adlı otobiyografik bir hikaye yazmaya başladı ve bu hikaye 1925 yılında yayımlandı. Akrabalarıyla birlikte yaşarken, Kawabata Tokyo’da bir ortaokula devam etti ve Avrupa kültürüne ilgi duydu. İskandinav edebiyatı ve Leonardo da Vinci, Michelangelo, Rembrandt ve Paul Cézanne gibi sanatçıların eserleriyle tanıştı.
Kawabata’nın Yazın Kariyeri
1920 yılında Tokyo Üniversitesi’ne giren Kawabata, ilk başta İngiliz edebiyatı okumaya başladı ancak ikinci yıl Japon edebiyatına geçiş yaptı. Öğrenci dergisi “Shin’eite”deki makalesi dikkat çekince, yazar Kan Kikuchi, Kawabata’yı 1923 yılında okulun son yılında edebi dergi “Bungei Shunju”nun editörlük kuruluna davet etti.
Bu dönemde, Kawabata ve genç yazarlar grubu olan “Bungei Jidai” dergisini kurdu. Bu, Japon edebiyatında “yeni duyusal akım”ı temsil eden bir platform oldu. Kawabata’nın ilk edebi başarısı, bir öğrencinin bir genç dansçıya aşık olduğu “Izu’nun Dansçı Kızı” (1925) isimli romanı ile geldi.
Kawabata’nın Başlıca Eserleri
1930’larda, Kawabata’nın yazıları daha geleneksel hale gelmeye başladı ve daha önceki edebi deneylerinden uzaklaştı. 1934 yılında, Tokyo’dan bir zampara ile kırsal bir geisha arasındaki ilişkiyi konu alan “Kar Ülke” isimli roman üzerinde çalışmaya başladı. Kawabata, 17. yüzyıl Japon şiir formu olan “haiku”dan ilham alarak yazdığı bu romanı birkaç yıl boyunca üzerinde çalışarak tamamladı.
İkinci Dünya Savaşı ve savaş sonrası dönemde, Kawabata siyasetten uzak durmaya çalıştı. Mançurya’da yoğun bir şekilde seyahat etti ve zamanının çoğunu klasik 11. yüzyıl Japon romanı “Genji’nin Hikayesi”ni çalışmaya adadı. Geleneksel Japon çay seremonisine dayanan gizemli hikayesi “Bin Turna Kuşu” (1949) ile bu eserinde “Genji’nin Hikayesi”nden etkiler görülebilir.
