Ortensio Paravisino
İspanyol hatip ve şair
Ülke: 
İspanya
İçindekiler:
- Horacio Félix Paravicino: Hatip, Şair ve Kiliseyi Reformist
- Manastır Hayatı ve Teolojik Çalışmalar
- Kraliyet Vaizi
- Edebi Bağlantılar
- Kültist Tarzı
- Devrimci Kilise Hatibi
- Gelenek ve Çöküşü
Horacio Félix Paravicino: Hatip, Şair ve Kiliseyi Reformist
Horacio Félix Paravicino, soylu Milanlı Pallavicini ailesinde doğmuştur. Eğitimine Alcalá de Henares’te bulunan Cizvit kolejinde başlamış, ardından Salamanca Üniversitesi’nde sivil ve kanon hukuku okumuştur.
Manastır Hayatı ve Teolojik Çalışmalar
1600 yılında Paravicino, Trinitarian Tarikatına katılarak örgütün içinde önemli bir pozisyon olan bir bölge lideri olmuştur. Genç bir adamken üniversitede rektörlük koltuğunu tutmuş ve 1603 yılında teoloji doktorası almıştır.
Kraliyet Vaizi
36 yaşındayken Paravicino, Kral III. Philip’e resmi saray vaizi olarak atanmıştır. Kralın 1621’deki cenaze töreninde yaptığı konuşma, kilise vaazlarında yeni retorik inceliklerin kullanılmasına sebep olmuş ve tartışmaları beraberinde getirmiştir. Kral IV. Philip döneminde de bu rolü sürdürmüştür.
Edebi Bağlantılar
Paravicino, İspanyol edebiyatının Altın Çağı’nda önemli bir figür olup Lope de Vega, Luis de Góngora ve Francisco de Quevedo gibi tanınmış isimlerle ilişkilendirilmiştir. En yakın arkadaşı ressam El Greco olmuş ve El Greco, 1609’da onun portresini yapmıştır.
Kültist Tarzı
Paravicino’nun edebi çalışmaları, karmaşık, anlaşılması zor ve metaforlarla dolu dilin vurgulandığı kültist akımdan etkilenmiştir. O bir şair olarak başarılı olmuş, özellikle El Greco’ya adadığı dört sonet yazmış ve ayrıca dramatik alana yönelmiştir.
Devrimci Kilise Hatibi
Paravicino’nun en önemli katkısı, kilise vaazlarına yeni bir tarz getirmesi olmuştur. Vaazlara barok şiirin karakteristik büyüklenme tonu ve karmaşık metaforlarla nitelik kazandırarak, vaazı bir edebi türe dönüştürmüştür. Altı cilt halinde yayımlanan toplu vaazları büyük etki yaratmış ve onlarca yıl boyunca vaazların ölçütünü oluşturmuştur.
Gelenek ve Çöküşü
18. yüzyıl ortalarına gelindiğinde Paravicino’nun geleneği gözden düşmüştür. Onun uzun ve ağdalı vaazları, Aydınlanma döneminde alay konusu olmuş ve Padre Isla tarafından kaleme alınan “Brother Gerund” adlı hiciv romanı ile doruğa ulaşmıştır.
