Alfred De VignyFransız şair ve romantik yazar. Eserleri arasında “Musa”, “Tufan”, psikolojik drama “Chatterton”, şiir kitapları “Bir Şairin Günlüğü” bulunmaktadır.
Doğum Tarihi: 27.03.1797
Ülke: Fransa |
İçindekiler:
Alfred de Vigny: Bir Biyografi
Alfred de Vigny, Fransız Romantik akımının bir şairi ve yazarıydı. Eserleri arasında şiirler, psikolojik dramalar ve şiir koleksiyonları bulunmaktadır. Vigny’ye göre, insanlar kör bir doğa gücü karşısında yalnızdır ve bu doğa gücü onların sevinçlerine ve üzüntülerine duyarsızdır. Ancak, kaderlerini yas tutmak aşağılayıcıdır ve tek değerli duruşun kaçınılmazı stoikçe kabul etmek olduğuna inanmaktadır.
Erken Dönem
Vigny, Paris’teki okullardan birinde okudu, ancak ailesinin geleneklerini takip ederek askeri bir kariyer seçti. Paris yakınlarında hizmet verdi ve Victor Hugo’nun “Conservateur littéraire” dergisinde şiirler yayımladı. Fransız Romantik yazarların ilk çevresiyle tanıştı. 1822’de “Poèmes” adlı küçük bir şiir koleksiyonu yayımladı, bu eser daha sonra genişletilerek 1826’da “Poèmes antiques et modernes” olarak tekrar basıldı. Vigny’nin şiirsel mirası, yazarın yaşamı sırasında “Revue des deux mondes” dergisinde yayımlanan altı felsefi şiir de içeren 1864 yılında yayımlanan “Les Destinées” adlı ölümünden sonra ki derlemede yer almaktadır.
Edebi Kariyer
Gelişmekte olan gelen Shakespeare ilgisinin etkisiyle, Vigny 1829’da “Othello”yu Fransızcaya çevirdi. Daha sonra romantik drama olan “La Maréchale d’Ancre” (1831) ve bir perdelik komedi olan “Quitte pour la peur”u (1833) yazdı. Vigny’nin en ünlü oyunu “Chatterton” (1835), tanınmayan bir dahi olanın kaderine adanmıştır. Walter Scott’un etkisiyle, Vigny Fransız edebiyatında önemli bir tarihi roman yarattı, “Saint-Mars” (1826). Onun başlıca düz yazı eserleri arasında N. Gilbert, Chatterton ve A. Chenier hakkında üç romanlaştırılmış çalışmanın yer aldığı “Stello” (1832) ve asker birisinin soyluluğu ve özverisi hakkında olan üç bölümlük roman “Servitude et grandeur militaires” (1835’te tamamen yayınlandı) bulunmaktadır.
Sonraki Yaşam ve Miras
Hayatının en verimli döneminde, Vigny kendini yalnızlığa hapsetti ve Charles Augustin Sainte-Beuve’un sözleriyle “fildişi kulesine” çekildi.