Hermann Diels Alman klasik filolog Doğum Tarihi: 18.05.1848 Ülke: Almanya

İçindekiler:

1. Herman Diels: Alman Klasikçi ve Doxography’nin Babası
2. Akademik Kariyer ve Başarılar
3. Doxography: Antik Düşüncenin Aktarımlarını Yeniden Oluşturmak
4. Vetusta Placita Hipotezi
5. Sonraki Doxographic Geleneği
6. Doxographical Metinlerin Karşılaştırılması
7. Diels’in Çalışmasının Önemi

Herman Diels: Alman Klasikçi ve Doxography’nin Babası

Herman Diels (1848-1922), tanınmış bir Alman klasik filolog ve antik çağ tarihçisiydi.

Akademik Kariyer ve Başarılar

1882’de Diels, Berlin Üniversitesi’nde klasik filoloji alanında olağanüstü profesör oldu ve 1886’da olağan profesör unvanını aldı. 1905-1906 yılları arasında rektör olarak görev yaptı. 1881’de Berlin Bilimler Akademisi üyesi seçildi ve 1895-1920 yılları arasında Akademi’nin Felsefi-Tarihsel Sınıfı’nın sekreteri oldu. Diels, Hermann Usener ve Ulrich von Wilamowitz-Moellendorff gibi önde gelen bilim insanlarıyla yazışmalar yaptı.

Doxography: Antik Düşüncenin Aktarımlarını Yeniden Oluşturmak

19. yüzyılda, objektif felsefe tarihi idealinin, olayların gerçekte nasıl meydana geldiğinin yeniden oluşturulabileceği düşünüldü. Ancak, antik yazarlar genellikle öncüllerinden bahsederken “felsefe tarihleri” sunmak yerine kendi görüşlerini geliştirmeyi amaçlarlardı. Bu durum antik filozofların öğretileri hakkında çeşitli yorumlar ve geleneklerin oluşmasına neden oldu.
Diels, en eski Yunan doğa filozofları hakkında bilgi aktarımının sürecini açıklamak için “doxography” kavramını önerdi. Başyapıtı “Doxographi graeci” (1879) ile tüm sonraki doxographical (doktrinel) gelenklerin temel kaynağını izlemeye çalıştı.

Vetusta Placita Hipotezi

Diels, Aristoteles’in öğrencisi olan Theophrastus’un, “fizikçilerin” görüşlerini özetlediği bir eser yazdığını iddia etti. Bu eser daha sonra Hellenistik kaynaklardan alıntılarla kısaltıldı ve genişletildi. Diels tarafından “Vetusta placita” olarak adlandırılan bu hipotetik eser, Sextus Empiricus ve Tertullian gibi çeşitli yazarlar için yaygın bir kaynak haline geldi.

Sonraki Doxographic Geleneği

Diels, “Vetusta placita”nın bilinmeyen bir yazar olan Aetius tarafından MS 1. yüzyılda daha da kısaltıldığını ve genişletildiğini varsaydı. Bu metin, Plutarkhos’a atfedilen “Placita”, Stobaeus’un “Eclogae physicae” adlı ilk kitabı ve Galen’in parçacıklar halindeki “De historia philosophica” için kaynak oldu.

Doxographical Metinlerin Karşılaştırılması

Diels’in bu metinleri titizlikle karşılaştırması, ortak bir kaynağın paylaşıldığını ortaya koydu. Ayrıca, bu yazarların bağımsızlığını gösteren Stobaeus’un “Eclogae physicae” içinde ek bölümler tespit etti. Başka bir önemli kaynak, Theodoret’in “Graecarum affectionum curatio” adlı eseriydi ve açıkça Aetius’u kaynak olarak belirtiyordu.

Diels’in Çalışmasının Önemi

Diels’in Theophrastus’a kadar giden doxographical gelenekleri yeniden oluşturması, antik düşüncenin aktarımını anlamanın temel bir çerçevesi haline geldi. Ayrıca, antik felsefi doktrinlerin yorumlanması ve kabul edilmesinin karmaşık ve birbirine bağlı doğasını açığa çıkararak doxographical kaynakların karmaşık ve birbirlerine bağlı doğasını gözler önüne serdi.