 |
Andre GlucksmannBir Fransız filozof ve solcu denemeci, toplumu şaşırtma eğilimi ile tanınır.
Doğum Tarihi: 19.06.1937
Ülke:  Fransa |
İçindekiler:
- Provokatif Fransız Filozof: André Glucksmann
- 1968 ve Maoizmin Yükselişi
- Muhalefet Destek ve Otoriterlik Eleştirisi
- Nazizm ve Komünizm Karşılaştırmalı Analizi
- Askeri Müdahalelere Destek
- Yazılı Eserler
Provokatif Fransız Filozof: André Glucksmann
André Glucksmann (1937 doğumlu), radikal sol görüşleri ve toplumu şaşırtma eğilimi ile tanınan bir Fransız filozof ve denemeci idi. Lyon’da okudu ve daha sonra École Normale Supérieure’de politik bilim ve askeri teori üzerine uzmanlaştı.
1968 ve Maoizmin Yükselişi
1968’de Glucksmann ilk kitabı “Discours de la Guerre” (Savaş Üzerine Söylev)’ü yayımladı. Aynı yıl öğrenci isyanlarına aktif olarak katılarak militan Maoist sloganları benimsemiştir.
Muhalefet Destek ve Otoriterlik Eleştirisi
1970’lerde Glucksmann, sosyalist ülkelerdeki muhaliflerin açık sözlü savunucusu oldu. 1972 tarihli “Les Temps Modernes” (Modern Zamanlar) adlı makalesinde, Fransa’yı “faşist diktatörlük” olarak kınadı.
Nazizm ve Komünizm Karşılaştırmalı Analizi
1975’te, Glucksmann “La Cuisinière et le Mangeur d’Hommes” (Mutfak ve İnsan Yiyen) adlı eserini yayımlayarak Nazizm ile komünizm arasında paralellikler çizdi. Sol eğilimlerine rağmen, Glucksmann genellikle Amerika Birleşik Devletleri ve İsrail’in politikalarına sempati duymuştur.
Askeri Müdahalelere Destek
Irak çatışması sırasında Glucksmann, Saddam Hüseyin’in kitle imha silahlarını gizlediğini iddia etti. Aynı zamanda, 1999’da Sırbistan’a yapılan NATO müdahalesini destekledi. Ayrıca, Çeçen ayrılıkçılarına destek vermiş, savaşın yaşandığı bölgede yasa dışı altı ay geçirmiştir.
Yazılı Eserler
Glucksmann’ın üretken eserleri arasında şunlar yer alır: “Une Rage d’Enfant” (2006), “Le Discours de la Haine” (2004), “Ouest contre Ouest” (2003), “Descartes c’est la France” (1987), “Dostoïevski à Manhattan” (2002), “La Troisième Mort de Dieu” (2000), “Le Bien et le Mal” (1997), “La Félure du Monde” (1993), “Le XIe Commandement” (1992), “L’Esprit post-totalitaire” (1986), “La Bêtise” (1985), “Les Maîtres Penseurs” (1977), “La Cuisine et le Mangeur d’Hommes” (1975), “Discours de la Guerre” (1967).
